22-31

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>22-31</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>22-31</b><p>Δημιουργός: Tabasco<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p><br />
22<br />
<br />
Να 'μαστε στην ομαδα ψυχοθεραπειας λοιπον και ως συνηθως ακροβολισμενοι <br />
στις γωνιες των καναπεδων.Κλεινει η πορτα.Κοιταμε τα ντουβαρια.Αμηχανια.<br />
-Εισαι καλα;ρωταει τον Γιαννη η ψυχοθεραπευτρια<br />
-Καλα απανταει ο Γιαννης<br />
-Πως πανε τα πραγματα; συνεχιζει εκεινη.<br />
-Πανε απανταει ο Γιαννης<br />
-Θες να μοιραστεις κατι στην ομαδα; τον ξαναρωταει.<br />
-Οχι λεει με σιγουρια ο Γιαννης<br />
-Ισως την επομενη φορα ε Γιαννη;του λεει εκεινη<br />
-Ισως κανει εκεινος και αρχιζει να σκαλιζει την μυτη του.<br />
Απο τον Σεπτεμβρη η μερα που ο Γιαννης θα ανοιξει το στομα του<br />
και θα πει πανω απο μια λεξη δεν εχει ερθει ακομα.<br />
Ισως να 'ναι καλυτερα ετσι ε φιλε Γιαννη;<br />
<br />
<br />
23<br />
<br />
Ειναι απλα μαθηματικα.Πολλα μικρα μαζι κανουν ενα μεγαλο.<br />
Το συνολο των μικροχαρων της ζωης κανουν μια ζωη γεματη.<br />
Αδικα περιμενεις να συμβει κατι ξεχωριστο.Το ψαχνεις σε λαθος μερος.<br />
Συμβαινει ολη την ωρα γυρω σου ακομα και μεσα σου.Ακομα και ο καφες<br />
η μπυρα το τσιγαρο τα λουκανικα ενας δισκος μια ταινια μια παρτιδα σνουκερ<br />
μια ωραια γυναικα που ειδες στο λεωφορειο μια γατα που ταισες και τοσα αλλα<br />
που σου διαφευγουν αυτη την στιγμη θα επρεπε να μην τα θεωρεις δεδομενα<br />
και να περνουν απαρατηρητα.Μπορουν υπο προυποθεσεις να αντιπαρατεθουν<br />
με τον χρονο και να κερδισουν μικρες μαχες.Πολλες μικρες μαχες που<br />
μπορουν να κερδισουν τον πολεμο.Ειναι απλα μαθηματικα.<br />
<br />
<br />
24<br />
<br />
Πανω κατω σερναμε τα ποδια μας στον διαδρομο κι ο χρονος περνουσε <br />
βασανιστικα αργα.Καποιοι αλλοι καθονταν σε κατι καρεκλες κοντα στο παραθυρο<br />
που εβλεπε στην εισοδο του τρελαδικου."Σουπερλιγκα" φωναζε καποιος αλλος.<br />
"Δεν πηγα ουτε στον γαμο του αδερφου μου"συνεχιζε να λεει μονοτονα καθε<br />
2 λεπτα μεχρι καποιος αλλος να μην αντεξει και να του δωσει μια σφαλιαρα <br />
για να σταματησει.Τοτε πηγαινε στον θαλαμο του εκανε ενα ντουζ εβγαινε γυμνος<br />
εξω μεχρι ο συγκατοικος του που εβλεπε τηλεοραση και ακουγε με τα γουοκμαν μουσικη<br />
να τον αρχισει στις παναγιεςπου τον αναγκαζε να βλεπει τον πουτσο του καθε τρεις και λιγο.<br />
Ο τελευταιος εβγαινε απο τον θαλαμο μονο για να φαει και μια φορα την εβδομαδα <br />
που ερχοταν η μητερα του να τον επισκεφτει.Το στομα του ηταν στραβωμενο <br />
και χρειαζοσουν εξοικειωση για να καταλαβεις τι προσπαθουσε να σου πει.<br />
Ο διαδρομος σταματουσε σε μια εσωτερικη πορτα.Στο πανω της μερος ειχε ενα τζαμι.<br />
Απο εκει συνηθιζα να παρατηρω την πτερυγα με τους ανιατους που ηταν απο την αλλη μερια <br />
της πορτας.Μεχρι να ερθει το φαγητο.Μεχρι να μας δωσουνε τα χαπια.Μεχρι να ταβλιαστουμε <br />
στα κρεβατια μας.Μεχρι να μην εχει τιποτα πια σημασια.<br />
<br />
25<br />
<br />
Οταν εχεις μενει καιρο μονος νιωθεις σαν εγκληματιας.Η τιμωρια σου ειναι οι αλλοι.<br />
Αυτοι που βολευτηκαν.Αυτοι που αποχαυνωθηκαν.Αυτοι που η μονη τους ασχολια ειναι<br />
να δειχνουν με το δαχτυλο το διαφορετικο αυτο που δεν μπορουν να καταλαβουν.<br />
Ετσι καπως ξερουτινιαζουν απο τις τελεια προγραμματισμενες τους ζωες.<br />
Χρειαζεσαι χρονο και τροπο για να ελευθερωθεις απο το αδιακριτο βλεμμα τους.<br />
Πλεον δεν τους κανεις την χαρη να προχωρας με κατω το κεφαλι<br />
κανοντας πως δεν τους ακους και δεν τους βλεπεις και αν εισαι στις καλες σου<br />
τους λες και μεσα απο τα δοντια μια καλημερα.<br />
<br />
26<br />
<br />
Περιμενοντας κατι να συμβει.Αναβω το ενα τσιγαρο πανω στο αλλο.Το βλεμμα μου πεφτει<br />
στους ηλιακους και τις κεραιες των αλλω σπιτιων φτανοντας μεχρι περα στην θαλασσα.<br />
Περιμενοντας κατι να συμβει.Ενας γατος καβαλαει μια γατα σε εναν μαντροτοιχο.<br />
Ενας γειτονας τα εχει βαλει με τους σατανιστες και τους μασωνους μουγκριζοντας<br />
και βριζοντας.Σκεφτομαι την πιθανοτητα να ανοιξω αυτο το μπουκαλι ουισκι που<br />
εχω για ωρα αναγκης.Ας μην παρω τα χαπια μου αυτην την φορα.Ή ας τα παρω μαζι<br />
φτανει κατι να συμβει.Δεν την παλευω αλλο.Το ενστικτο μου μου λεει πως παει<br />
αυτο ηταν τελειωσα.Εχω πεθανει και δεν το χω παρει χαμπαρι.Δεν γουσταρω να βγω εξω<br />
δεν αντεχω να κατσω μεσα.Καπου κατι κανω λαθος.Αδυνατω να διευρυνω την συνειδηση μου.<br />
Ουτε απ'την αλλη να γινω ενα ζαρζαβατικο.Τελικα ανοιγω το λαπτοπ.<br />
Τα πληκτρα πατιουνται απο μονα τους.26...<br />
<br />
<br />
27<br />
<br />
Η ζωη τις περισσοτερες φορες ειναι αδικη.Σε μενα φερθηκε με γενναιοδωρια.Ειμαι οκνηρος σαν βατραχος<br />
σκατοψυχος.Διαβαζω μονο αθλητικες εφημεριδες.Δεν βλεπω ειδησεις στην τηλεοραση.Δεκαρα δεν δινω<br />
για το τι συμβαινει γυρω μου.Δεν εχω αισθηματα.Το μυαλο μου ειναι υπο καταρρευση.Ειμαι γεματος<br />
με κομπλεξ ανασφαλειες παραξενιες εθισμους πειθαναγκασμους.Ειμαι ενα χαμενο κορμι ενα τομαρι<br />
που αν ειχα λιγη εξουσια θα εκανα τους αλλους να υποφερουν.Ευτυχως για μενα η μονη κολαση<br />
που υπαρχει ειναι η συνειδηση.Αυτομαστιγωνομαι Αυτοτιμωρουμαι μπας και πετυχω την καθαρση<br />
και σταματησουν οι ερινυες αλλα ματαια.Θα πνιγω μες στα σκατα μου.Αρρωστησα γιατι δεν μπορεσα<br />
να αντεξω αυτο που ειμαι.Τωρα ειμαι ψυχωτικος και καθαρισα.Η πουτανα η αρρωστεια μου λεω<br />
και ψαχνω πως θα γινω καλα.Ποτε δεν θα γινω καλα γιατι ποτε δεν θα παψω να ειμαι αυτος που ειμαι<br />
και ποτε δεν θα αποδεκτω αυτο που ειμαι.Η ζωη με ποτιζει με ταιζει μου δινει φαρμακα τα λεφτα<br />
να παω σε ενα μπουρδελο οταν εχω σηκωμαρες.Εγω τι δινω πισω;Ενα γαμημενο τουπε και περιφρονηση.<br />
Ειμαι το αποβλητο ενος κοσμου που παρακμαζει.Το βασανιστηριο δεν εχει τελος...<br />
<br />
<br />
28<br />
<br />
Τα πραγματα απο ενα σημειο και μετα μονο χειροτερα μπορουν να γινουν.<br />
<br />
<br />
29<br />
<br />
Η μοναξια μπορει να οδηγησει στην τρελα.Η τρελα μπορει να οδηγησει στην μοναξια.<br />
Η τηλεοραση ανοιχτη χωρις ηχο δεν βοηθαει.Το μισοτελειωμενο μπουκαλι αλκοολ στο πατωμα<br />
δεν βοηθαει.Το τσιγαρο στο τασακι που καιγεται μονο του δεν βοηθαει.Ανημπορος<br />
παραιτημενος απο καθε προσπαθεια αμετοχος θεατης σε ενα εργο που ετσι ή καπως ετσι<br />
παιζεται καθε βραδυ.Και ομως καθε πρωι βρισκω το κουραγιο και ξαναμαζευω<br />
τα κομματια μου.<br />
<br />
30<br />
<br />
Ο εαυτος σου δεν ειναι αραγε το συνολο των πραγματων που εχεις οικειοποιηθει;<br />
Αυτο που αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο ειναι η διαφορετικοτητα στην επιλογη.<br />
Πως ξερεις διαολε αν εχεις κανει την σωστη επιλογη;Και αφου ετσι κι αλλιως κατι θα επιλεξεις<br />
τι νοημα εχει η επιλογη σου πλεον;Και πως οι ανθρωποι μεσω της πιστης κληροδοτουν<br />
απο γενια σε γενια την ιδια κατα βαση αμφιβολια;<br />
<br />
31<br />
<br />
Ειμασταν καθισμενοι σε μια σειρα απο τραπεζια γυρω στα 30 ατομα.Καταθλιπτικοι διπολικοι<br />
ψυχωτικοι που ακουγαμε φωνες που βλεπαμε την παναγια με ζαρτιερες.Πιναμε τις μπυρες μας χωρις αλκοολ<br />
τρωγαμε τα κεμπαπ μας και τα λουκανικα μας τα συζητουσαμε γελαγαμε.<br />
Και οι σερβιτοροι να μας μιλανε με το σεις και με το σας.Και οι γιατροι να εχουν διακριτικα αποτραβηχτει<br />
στο διπλανο τραπεζι.Και οι πελατες στα υπολοιπα τραπεζια να μην μας δινουν σημασια.<br />
Και ακομα και τσιζ κεικ ειχε το μενου για το τελος.Και μετα ησυχα ησυχα ενας ενας επαιρνε <br />
τον δρομο της επιστροφης για το μικρο κελι του.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2014</td><td valign=top></td></table><br />