Κάκτος ο οδοδείκτης

Δημιουργός: Γιάννης Ποταμιάνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Comic Sans Ms][color=sienna][B]Κάκτος ο οδοδείκτης [/B][/color]
[color=navy]
Ίσως η δίψα κι η στέρηση μετανοούν
------------------ την έπαρση σε ταπείνωση
Γι αυτό η δίψα ανθίζει στην έρημο
------------------------------- όπως ο κάκτος
Αυτός ο ακρίτας της ζωής που μάχεται
-------------------------------------- τη μοναξιά
μ’ ένα λουλούδι, μ’ ένα αγκάθι
------------ και μια νοσταλγία της βροχής

Μια νοσταλγία καλά φυλαγμένη
---------------------------- στο μέσα δωμάτιο
το σκοτεινό με τις κλειστές κουρτίνες
Εκεί που οι σκιές μακραίνουν
------------------- και γίνονται φαντάσματα
------- νεράιδες και ξωτικά των ποταμών

Ίσως η ουτοπία είναι το φως
-- που μπαίνει απ’ τις χαίνουσες πληγές
και φωτίζει το σπαθί
----------------------- στον τοίχο κρεμασμένο
Τη λεπίδα που περιμένει το άδολο χέρι
---------------------------- για τη μεγάλη μάχη

Και ποια μάχη μάχεται άραγε
----------------------------- αυτός ο ερημίτης
μ’ ένα κόκκινο λουλούδι στο στέρνο
καρφωμένο σαν παράσημο
------------------ ανάμεσα στ’ αγκάθια του;

Μήπως κι είναι οδοδείκτης
----------------------- μες στις αμμοθύελλες
που δείχνει δίψα στέρηση και μοναξιά
Σ’ ένα λευκό τοπίο θανάτου
-------- όπου δεν έχει σημάδι να πιαστεί
ψάχνει ο ασκητής στη μέσα κάμαρη
--- τη σκοτεινή στις σκιές των νοημάτων

Ούτε άγιος ούτε αμαρτωλός
βαθειά του επιθυμία είναι το μαρτύριο
---------------- ώσπου η δίψα να γίνει φως
κι η νοσταλγία της βροχής
----------------------------- να γίνει καταιγίδα

Γιατί μάχεται άραγε αυτός ο ερημίτης
--------- γαντζωμένος στη νοσταλγία του
Δεν του φτάνει η αστροφεγγιά της νύχτας
---------- και το μισό φεγγάρι των σκιών;
Κι αυτό το κόκκινο λουλούδι
----------------------- η λαγαρή επιθυμία του
μήπως κι είναι ο δρόμος που μας δείχνει

Μήγαρις κι η ομορφιά
είναι το τελευταίο χαράκωμα
---------------------- αντίστασης στη μοναξιά;

1 Φλεβάρη 2014
Γιάννης Ποταμιάνος[/color][/font]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2014