Είναι λίγα μεγάλα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Είναι λίγα μεγάλα[/B]

Με ρωτάς τι μου λείπει
μες στα μάτια μου η λύπη
λυγμός.
Mου απλώνεις τα χέρια
για μια βόλτα στ’ αστέρια
στο φως.

Είναι λίγα σου λέω
τα μεγάλα μου «θέλω»
που με φτάνουν ψηλά,
που υγραίνουν τα μάτια
που μου στήνουν παλάτια
κι η ψυχή μου γελά.

Σε ρωτώ τι σου λείπει
μες στα μάτια σου η λύπη
κραυγή.
Μια βροχή σε τυλίγει
κι η αλήθεια σου πνίγει
τη γη.

Είναι λίγες μου λες
οι στιγμές οι απλές,
οι στιγμές που δεν μοιάζουν με άλλες.
Βάζουν άλλες στολές
βγάζουν άλλες σχολές
στην ψυχή πάντα φτάνουν μεγάλες.

Έλα δωσ’ μου τα χέρια
μες στης γης τα λημέρια
δεν χωράμε εμείς.
Έλα δωσ’ μου τα χέρια
στ’ ουρανού τη σκακιέρα
θα σε βρω, θα με βρεις.

Στο γαλανό και τ’ ασημί
πάρε με και περπάτα
στα μάτια μου δυο ποταμοί
και όνειρα φευγάτα.

Στο γαλανό και τ’ ασημί
πάρε με να βαδίσω
τα μάτια σου δυο ποταμοί
που θα τους περπατήσω.

[B]Ε.Σ.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2014