Η κλεψύδρα μας τελειώνει

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

στάσου , το μάτι αλλάζει κατεύθυνση …μια ακίνητη σκηνή και εγώ απ΄ έξω... Α

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετακινούμαι στην άμμο της ζωής μου
γυρνώντας κυκλικά στην ρευστότητα
του χρόνου ενός ξένου Dali.
To φως στα μάτια στέρεψε, μου το
κλέψαν τα πούλια που εξαπολύουν οι μοίρες.
Αυτά τα βαμμένα κόκκινα-μαύρα μονότονων
λωρίδων εναλλάξ, με τις φτερούγες αγκαλιές
βατόδεντρου, που πέρασαν και φέτος
απ΄ τον ουρανό μου αποδημώντας και επιθυμώντας
να με ξεχάσουν.

Δεν οφέλη το κλάμα από τα βαθύ της ψυχής που σε
σύρει γονυπετή στη γραμμή του λογικού προκαλώντας
να την περάσεις…όσο και αν σπαράζεις χτυπώντας τις
παλάμες σου στο έδαφος να ανοίξει η γης , δεν θα
ακουμπήσεις το θείο , ούτε απάντηση θα βρεις εκστομίζοντας
απ΄ το αχαλίνωτο πια στόμα σκουριασμένες κατάρες.
Ο πόνος εξάρτηση , εξαγνισμός στα σκαλοπάτια του
σύμπαντος με γλιστερά υγρά δακρύων που σε κατρακυλούν
στον Άδη…

Στην αχανή τοποθεσία του Θεού που πριν το αίμα του στεγνώσει
σε βράχο πάνω , τρεις μέρες δίδαξε…Θυμάσαι;
Μα η ορφάνια με βλέμμα δαίμονα μας έταξε παλάτια -σε καρτέρι-,
και όπως αγέλη με αρχηγό αιμοδιψή, τα βήματα μας στάθηκαν
για πάντα πάνω της .
Έτσι…το αίμα πήκτωσε στις φλέβες, και εγώ νεκροτομόντας
το μυαλό, κομμάτια αναζητώ του παρελθόντος (μια θυσία)
που θα αθωώσει το μέλλον του είδους μου…

Μα συμφορά, πόλεμοι-σταυροφορίες-εξορίες-καταπατήσεις-
πόνος, πόνος, πόνος…και το μίσος σε διαδρομές με επιστροφή
μας φιλά στο στόμα…
Σε κίνηση-σπασμωδική-θηράματος μπροστά στο θύτη, βαφτίζομαι
επαναλαμβανόμενες φορές μεσ΄ τον ιδρώτα του εφιάλτη μου
μουρμουρίζοντας εξορκισμούς κατά του.
Ματαιότητα…το αμάρτημα των Πρώτων, τατουάζ κεράτων του
δαιμονικού στο μέτωπο μας…βγάζω τα νύχια ύαινας
παρθενογεννημένης και αφήνω μόνο κόκαλα…δυο τρύπες να
χάσκουν ελευθερίες παραδεισένιων ουτοπιών.

Η κλεψύδρα μου τελειώνει, στενεύω το κορμό μου να χωρέσει…
γεμίζω το καντήλι απ΄ τον ελαιώνα της προσμονής…
…ένας Φύλακας Άγγελος που αγωνιεί…
Αναρωτούμαι για το Θείο…φοβάμαι…δεν θα το βρω…
Το μίσος να διώξω μου μένει, τελικός στόχος(ο μόνος)…
Ένα άλλοθι να δώσω στις ψυχές μας!

(ε)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2014