63-64

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>63-64</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>63-64</b><p>Δημιουργός: Tabasco<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>63<br />
<br />
Καθε πρωι στις 10 ειχαμε προαυλισμο.Για μια ωρα.Αυτο δεν ισχυε για οσους ηταν δεμενοι<br />
με λουρια στα κρεβατια τους και για οσους ηταν καινουργοι και ακομα περνουσαν περιοδο<br />
προσαρμογης.Ο νοσοκομος ξεκλειδωνε μια πορτα περνουσαμε διπλα απο ενα μικρο ασανσερ<br />
που το χρησιμοποιουσαν για να ανεβαζουν τους δισκους με τα φαγητα στον οροφο μας<br />
ξεκλειδωνε αλλη μια πορτα κατεβαιναμε μια εξωτερικη σιδερενια σκαλα και βρισκομασταν<br />
στην αυλη.Η αυλη ηταν ο ενδιαμεσος χωρος αναμεσα σε δυο κτηρια.Στο πρωτο κτηριο υπηρχαν<br />
οι θαλαμοι των ασθενων η γραμματεια και η διευθυνση.Στο δευτερο κτηριο ηταν οι αιθουσες<br />
δραστηριοτητων οπως η ψυχοθεραπεια η ζωγραφικη η χειροτεχνια ενω υπηρχαν και καποια γραφεια<br />
στον πανω οροφο που τα χρησιμοποιουσαν οι ψυχολογοι.Στο πλαι και απο τις 2 πλευρες υπηρχαν <br />
καγκελα και πιο πισω ενας ψηλος μαντροτοιχος.Ομως εμας μας φαινοταν ενταξει σε σχεση με <br />
τις υπολοιπες 23 ωρες που τις περνουσαμε σε εναν στενο διαδρομο μια μικρη τραπεζαρια και <br />
στο κρεβατι του θαλαμου μας.Στην μια ακρη της αυλης υπηρχε ενας παγκος με βαρη και ενα <br />
πολυοργανο γυμναστικης.Ακομα υπηρχε ενα ξυλινο ποδοσφαιρακι και ενα τραπεζι πινκ πονκ.Αν <br />
επαιρνες αδεια μπορουσες να πας σε ενα πιο μικρο χωρο και με την συνοδεια καποιου νοσοκομου <br />
να ριξεις μερικα σουτακια στην μπασκετα που υπηρχε εκει.Τον πρωτο καιρο ξεσπαγα δοκιμαζοντας <br />
τα ολα αλλα μετα απλως εκοβα βολτες στην αυλη ή αραζα σε μια καρεκλα να με δει λιγο ο ηλιος.<br />
Οι αλκοολικοι εκαναν παρεα με τους αλκοολικους τα πρεζακια με τα πρεζακια και οι ψυχακηδες <br />
ο καθενας μονος του.Υπηρχαν 2 αυτιστικοι απο την διπλανη πτερυγα που τους αφηναν να ξεμουδιασουν.<br />
Ο ενας ξυπολητος εκανε γυρες γυρω απο τον αξονα του ο αλλος ερχοταν διπλα σου και σου ζηταγε <br />
σοκολατα.Εμενε ακινητος πανω απο το κεφαλι σου και σε κοιταγε.Επρεπε να σηκωθεις να τον γυρισεις<br />
απο την αλλη να του δωσεις μια σιγανη σπρωξια για να φυγει μακρυα σου.Υπηρχαν επισης<br />
και οι γεροι και οι γριες με ανια που καθοντουσαν ολοι μαζι στις καρεκλες που παραμιλουσαν<br />
και σου επιαναν το χερι για να σου πουν κατι.Πιο παλια γινοταν προαυλισμος και το απογευμα<br />
αλλα επειδη μειωσαν το προσωπικο δεν εβγαιναν τα κουκια και το κατηργησαν.Μετα τις 2 πρωτες<br />
εβδομαδες καταφερα και πηρα αδεια απο τον διευθυντη και μαζι με τον Νικο κατεβαιναμε ξανα<br />
στην αυλη μια ωρα το απογευμα και παιζαμε ταβλι μιλουσαμε για γκομενες και προσπαθουσαμε<br />
να δουμε περα απο τον μαντροτοιχο.<br />
<br />
<br />
64<br />
<br />
Κατι μεσα σου εχει παγωσει.Το παθος.Ποιο παθος;Ανθρωποι με ταλεντο μπορουν να επιβιωσουν<br />
ακομα κι ετσι.Με τιποτα δεν ανηκεις σε αυτους.Παντα επρεπε να προσπαθεις περισσοτερο.<br />
Ε λοιπον τωρα δεν προσπαθεις καθολου.Δεν σε νοιαζει.Δεν δινεις δεκαρα.Δεν εχεις υπομονη<br />
δεν εχεις επιμονη και δεν εισαι καλος ψευτης.Να παει να γαμηθει.Απλα δεν το εχεις.<br />
Μην το ζοριζεις αλλο.Μην το πολεμας.Τερμα οι δικαιολογιες τα αλλοθι οι αμπελοφιλοσοφιες.<br />
Βαλτο καλα στο καμμενο σου μυαλο.Χωνεψε το.Αποδεξου το.Σταματα να προσπαθεις να γινεις καλα.<br />
Σκατα θα εισαι μια ζωη.Απελευθερωσου απο τις τυψεις και τις ενοχες.Μην αντιστεκεσαι.<br />
Παιξε τον ρολο σου.Γλυψε το βρωμικο μουνι της θλιψης.Αρρωστησε κι αλλο.Ναι αρρωστησε ολοκληρωτικα.<br />
Ναι αρρωστησε ως εκει που δεν παιρνει.Μην φοβηθεις τα χειροτερα μα ελα και ζησε τα σημερα τωρα<br />
για παντα.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2014</td><td valign=top></td></table><br />