Ικεσία

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Αφιερωμένο… σε αυτό το κενό στην ψυχή ,που ότι και αν κάνεις είναι μάταιο… δεν καλύπτεται! Μόνο αγάπη, όποιος μπορεί και αν είναι ικανός ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θεέ μου δώσε μου την ελπίδα της ύπαρξη σου
και ζέστανε την καρδιά μου με την ανάσα σου.
Στο αμόνι της ζωής χτυπιέμαι και χτυπάω αισθήματα.
Η σκληράδα στον κόσμο περισσεύει ,και εγώ χαμένη
πάω αέναα σε ένα κόσμο δικό μου-εφιαλτικά δικό μου-
με λίγα φωτάκια στο διάβα του ίδια πυγολαμπίδες, μικρά,
ευλογημένα.
Ξέρω Θεέ μου πως ότι ζητώ ίσως είναι ανέφικτο σε μια ζωή,
και είναι τόσες ψυχές με το καρτελάκι της αναμονής ανάμεσα στα δόντια
-σαν τους φαντάρους στην μάχη -να το έχουν, να μη χαθούν,
να ανταμώσουν την υστερνή στιγμή όχι μοναχά τον χάρο μα αγαπημένα πρόσωπα.
Δεν συμμαζεύω την σκέψη μου και αυτό το πρωί.
Με έναν πατέρα στην ξενιτιά να παλεύει με θεούς,
-με Σένα- με δαίμονες ,και αναπαμό που βρίσκει;
Και ικετεύω εγώ το ελάχιστο, και τα γόνατα ματώνω .
Θεέ μου για μια στάλα γαλήνης στην ψυχή,
για μια σπίθα ξεκουράσεις σε αυτά τα μάτια της δούλεψης
που έχω καιρό να δω.
Θεέ μου, πες μου πόσο σκληρή να γίνω; Να μη ντρέπομαι .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2014