Η προσευχή της κόρης

Δημιουργός: Amersa K

Όμορφα πού 'ναι στη Ζοφριά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εχτές τ’ απομεσήμερο, σχολνούντος του γραφείου
έλαβα εν είδει sms μήνυμα του νυμφίου
κι ως δεν κατέχει την γραφή φωνητικό το κάνει
“βάλι ζαργκάνα μ’ τουν ταπτά να βγκούμι στο σιργκιάνι”
Μου είπε κι άλλα κομπλιμάν: τσαχπινογαργαλιάρα,
νταρντανοσεξομπαλαμή, κρεβατονταλκαδιάρα!

Εν τούτοις, δεν κατάλαβα τα υπονοούμενά του,
καθότι επιπέδου μεν, μα αγνή μέχρι θανάτου!!!

Όλως τυχαίως πλύθηκα κι έβαλα τα καλά μου
και κάτι τις μεταξωτά, απ’ τα …κρυφά του γάμου…
Χρυσά κι ασήμια και πλουμιά ατάκτως ερρημένα,
κι ένα σταυρό πατριαρχικό, να με φυλά η παρθένα!

Με είδε…. κι αναρόχαξε!!!
Του γύρισε το μάτι!!!
“Πώς μ’ αγαπά!” καμάρωσα
κι ας μούγκριζε κομμάτι…

Καλπάζοντας ανέβαινε το ντάτσουν τη Λιοσίων
για καπουτσίνο στη Ζοφριά μετά διακοσίων!
Φτάσαμε …σ’ ένδεκα λεπτά!
Τ’ αμάξι δεν βλεπόταν
χαλκομανία στο παρμπρίζ, μια γριά μας καταριόταν!!!
...

Δεν είναι που υπέκυψα στου πάθους του το μένος…
είναι που αν το καλοσκεφτείς βαθιά κι επισταμένως,
κι αν ο ταφτάς μου κρέμεται κρόσσια ‘πο τις αφάνες
και τα μαλλιά μου γιόμισαν κοριούς και ψειρομάνες
κι έχει ο Θανάσης εκδορές, μώλωπες κι εκχυμώσεις
- πρέπει να τούχουν εκτραπεί και κάνα δυο αρθρώσεις -
Δεν είναι που ‘ν’ το μάτι του σαν μύγα μέσ’ στο γάρο
που είδε σ’ αντιπαράθεση το χάρο με το χάρο
τι κι αν φορώ στο χέρι μου ένα καρώ μπατζάκι
κι αν βρήκα τον πατριαρχικό στου γύφτου το γοβάκι…
...

η Αθήνα… γκρι μεταξωτό… ο ουρανός… ατλάζι!!!
Όμορφα πού ναι στη Ζοφριά, όταν γλυκοχαράζει…!!!
...

Ήταν μια νύχτα μαγική… Ο γκιώνης, αλυχτούσε…
μια γρια σ’ εν άσπρο άλογο γλυκά μας χαιρετούσε…
ο γύφτος, μου πε κλαίγοντας πως δεν μπορεί τη βία…
και κούτσα – κούτσα γύρισε ξανά στη Ζηνοβία…

Ας είναι…
Θεέ μου που φυλάς κάθε αθώα κόρη
στείλε μου ένα στιβαρό κι ανθεκτικό αγόρι…
… αυτό χάλασε…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2014