Θεαήναι

Δημιουργός: NacOsX

Αφιερωμένο στους προδομένους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν είμαι πια μικρό παιδί
να με περνάς ψιλό γαζί
να με δουλεύεις και να μη καταλαβαίνω.
Τα μούτρα μου τα έσπασα,
το νόημα το έπιασα
πίσω απ’ λόγια σου τις βλέψεις σου προφταίνω.

Τα μάτια μου σε μπάνισαν.
τ’ αυτιά μου σ’ ηχογράφησαν
να μου πουλάς ψέμματα για το μαγαζί σου.
Και μόλις σου αφέθηκα
με πάτησες και σκέφτηκα
ποτέ κορόιδο μη ξαναπιαστώ μαζί σου.

Μεγάλωσα σου λέω πια
και έμαθα πολύ καλά
να ξεχωρίζω την ήρα από το στάρι.
Και ξαναρίχνω τη ζαριά
-αν θέλεις ρίξε κι εσύ μια-
ν’ αναγνωρίζω έμαθα το μούφα ζάρι.

Γι’ αυτό σου λέω μη προσπαθείς
πάλι να μ’ εκμεταλευτείς
γιατί τη ψήφο μου ξανά δεν σου τη δίνω.
Κι αν είσαι μέσα στη Βουλή,
εγώ στου κόσμου την αυλή
μ’ έναν ζεϊμπέκικο ελεύθερο ξεδίνω.

Ρεφραίν
Δεν είναι αγάπη αυτή,
όχι, έρωτας δεν είναι.
Φιλιά και χάδια, τάχα,
για το “θεαθήναι”.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2014