76-77

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>76-77</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>76-77</b><p>Δημιουργός: Tabasco<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>76<br />
<br />
Πουτανα ψυχωση.Πουτανα ψυχωση.Πουτανα ψυχωση.Μια απο αυτες τις μερες ξερεις τι θα κανω;<br />
θα κανω τα χαρτια μου θα βρω τα δικαιολογητικα θα βγαλω τις φωτοτυπιες που χρειαζονται.<br />
Μετα ξερεις μωρη πουτανα τι θα συμβει;Θα σου πω εγω τι θα συμβει.θα περασω απο επιτροπη <br />
γιατρων που λογικα θα μου δωσουν το 67% αναπηριας.Ετσι μετα απο λιγους μηνες ξερεις ποιο θα ειναι<br />
το αποτελεσμα;Ε μωρη καριολα ξερεις ποιο θα ειναι το αποτελεσμα;Δεν μιλας ε;Θα σου πω εγω<br />
για να μην κουραζεσαι.Θα σου γαμαω την μουναρα θα σου ξεσκιζω την κωλαρα και στο τελος<br />
θα με πληρωνεις κι απο πανω.Πως σου φαινεται αυτο βρωμοθηλυκο;<br />
<br />
<br />
77<br />
<br />
Περασα αρκετα χρονια στην απομονωση σαν να ημουν εγκληματιας.Δεν αντεχα τους ανθρωπους<br />
και μου γυριζαν τα αντερα αναποδα.Δοκιμασα να το παλεψω μονος μου.Στην αρχη στην Αθηνα.<br />
Με κλειστα τα παντζουρια εβγαινα μονο βραδυ για να αποφυγω τους γειτονες.Οταν χειροτερεψα<br />
πηγα στο νησι μου.Το σπιτι ηταν απομωνομενο κοντα στο βουνο και ηταν οτι πρεπει για την<br />
περιπτωση μου.Στην αρχη ηταν καλα.Τα πρωινα ανεβαινα στο βουνο ακολουθωντας τα διαφορα μονοπατια.<br />
Τα βραδια επινα το κρασι μου και ετσι περναγαν οι μερες και οι μηνες.Αποδειχθηκε ομως οτι το<br />
πνευμα μου δεν μπορουσε να αντεξει την μοναξια.Επαναστατησε και μην εχοντας κατι καλυτερο να κανω<br />
ξαναγυρισα στην πολη.Αφου δεν μπορεσα να καθαρισω μονος μου ζητησα την βοηθεια των γιατρων.Εβλεπα<br />
εναν γιατρο επαιρνα μια συγκεκριμενη αγωγη δεν με βοηθουσε εμενα μερικους μηνες στεγνος και δοκιμαζα<br />
τον επομενο γιατρο με την επομενη αγωγη.Στα 6 χρονια που ακολουθησαν πρεπει να αλλαξα 6-7 γιατρους<br />
με το ιδιο πενιχρο αποτελεσμα.Η πρωτη διαγνωση μου ηταν καταθλιψη αλλα πλεον ειχε μετεξελιχθει<br />
σε ψυχωση.Ο τελευταιος γιατρος που με βλεπει ακομα και σημερα μου προτεινε να νοσηλευτω για ενα<br />
διαστημα σε τρελαδικο.Δεν ειχα τιποτα να χασω και ετσι το δεχτηκα.Ειδα τις χειροτερες περιπτωσεις<br />
απο εμενα εχασα την ελευθερια μου αλλα κατα τ'αλλα ηταν χασιμο χρονου.Μετα ο ιδιος γιατρος μου<br />
προτεινε να μπω σε ενα προγραμμα που εκανε το Αιγινητειο και ετσι βρεθηκα στην Φορμιωνος και<br />
στο κεντρο ημερας.Εκει υπηρχαν διαφορες ομαδες ψυχοθεραπειας λογοτεχνιας και διαφορα αλλα<br />
για να απασχολειται το μυαλο σου και να μην σκεφτεται μαλακιες.Γνωρισα κοσμο και ο τρομος μου<br />
για τους ανθρωπους ελατωθηκε σε μεγαλο βαθμο.Υστερα απο 5-6 μηνες εκει ενιωσα αρκετος δυνατος<br />
και θελησα να δοκιμασω αλλο ενα ψυχιατρικο κεντρο το ΣΟΨΥ.Το περιβαλλον ειναι λιγο θλιβερο<br />
ιδιαιτερα αν γνωριζεις ανθρωπους που σου λενε οτι εχουν φαει την μιση τους ζωη σε τετοια κεντρα.<br />
Εγω προσπαθω να το βλεπω σαν μια μικρογραφια της ζωης.Σαν τους πιλοτους που εκπαιδευονται σε<br />
εξομοιωτες πριν τις πραγματικες πτησεις.Θα το παλεψω το πολυ 2-3 χρονια και αν δεν δω καλυτερευση<br />
θα σηκωθω να φυγω.Να παω που να κανω τι;Οπουδηποτε μακρια απο το νεκροταφειο ελεφαντων.<br />
Μπορει να δοκιμασω να ληστευσω μια τραπεζα να γραψω ενα βιβλιο να παρω την σκηνη μου και να αρχισω<br />
τα ταξιδια.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-03-2014</td><td valign=top></td></table><br />