Στη γεύση της αλμύρας σου

Δημιουργός: Ρούλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο Μιχάλη.........

Ακούω φωνές και ουρλιαχτά να΄ρχονται από τη θάλασσά σου...
Ο οργισμένος μονομάχος την ταράζει με μένος

Πληγωμένες γοργόνες απορούν και σέρνονται με απόγνωση,
η γοργόνα της νύχτας,
αν υπάρχει,
κοιμάται βαθιά

Κύματα καμπυλωτά με αγκάθια στις άκρες τους, τρώνε σάρκες...
τα νερά με την άμμο στροβιλίζουν το θυμό,
ο βυθός είναι θολός,
σφίγγει γερά στα δόντια του,
την εκδίκηση για τον πόνο χωρίς παραδοχή

Το ξέσπασμα ρουφά καράβια στο βυθό,
ήχοι από σπαθιά που πολεμούν το μάταιο φτάνουν ως εδώ...

Νιώθω τη θύελλα μέσα από ένα στόμα βουβό,
ένα στόμα που το διαβάζω στο φιλί

Κι εγώ στην ακροθαλασσιά,
μετέωρη μα σταθερή,
στη γραμμή που χωρίζει τη θάλασσά σου απ΄τη στεριά,
ξυπόλυτη,
μ΄άσπρο αέρινο φουστάνι,
σε καλώ με μια σειρήνα ερωτική,
νά΄ρθεις να πάρεις τη λικνιστική σαγήνη....

Χορεύω για σένα στην άκρη των κυμάτων σου, με κίνηση ηδονική,
με βλέμμα βαθύ που φτάνει στην ψυχή...

Σ΄αγγίζω με τις άκρες των δακτύλων μου,
με μάτια που ξεχειλίζουν... απ΄τη γεύση της αλμύρας σου....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2006