ταξίδι

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

tu me manques...Σύντροφοι στα ταξίδια της ψυχής και στην αγάπη …

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξημερώματα σε ένα δρόμο του πουθενά…
Μετρώ τις ανάσες…
Kίτρινα αντιφεγγίσματα, σαστίζουν.
Ερημιά.
Δυο δοχεία άδεια σπρώχνουν τις ανάγκες-συγκοινωνούντα -
εξαναγκάζουν την ζωή να τους αρέσει.
Μετρώ με εφευρετικό τρόπο τη σιωπή του δρόμου
-τα λεπτά αντιστρόφως , μεταγλωττισμένα στα ανθρώπινα-.
Την σιωπή μέσα μου , ηχεί εκκωφαντικά
όπως όταν δεν αντέχεις αυτά που θέλεις και δεν μπορείς…

Στάζει χρυσό το χείλι ,συλλέγω και πλουτίζω.

Απ΄ αύριο, η ΄΄φτώχια΄΄ τρυπημένη αγία θα ξαπλώσει,
αμυχές ποτίζοντας τα χνάρια μου.
Σε ξέρω, μια πορεία και το τέλος άγνωστο…
πόσο φοβίζει , και περιμένει ,σκοπός ακοίμητος
με βλοσυρά χαμόγελα στην επόμενη στροφή.

Ταχύτητα,να προσπεράσουμε το μοιραίο.

Στρίβω το τελευταίο μου τσιγάρο,
το ταξίδι είναι μέσα μου μην υπόσχεσαι.
Όσο και αν ποθούμε,όσο και αν
η αλήθεια μας με αλήθεια μοιάζει …
το ανέφικτο φυτρώνει περικοκλάδες ψευδούς.
Όλα στη σφαίρα του αδυνάτου,
η μουσική κλαίει,εμείς γελάμε ,
η διαδρομή θα σβήσει σαν την καύτρα μου.

Ονειρέψου το επόμενο ταξίδι , αυτό που θα ναι αλήθεια,
αυτό που θα τελειώσει πριν αρχίσει .
Στο τέλος μόνο λάθη θα βλέπω να καρφώνουν
σημαδούρες στην φυγή .
Χουφτώνω,ναι χουφτώνω την φούχτα σου …άδεια.
Το τσιγάρο τελειώνει ,το ξημέρωμα αργεί , η ώρα περασμένη …
ποτέ δεν ήταν δική μας.

Τρώμε ψίχουλα αγάπης και κοιμόμαστε χορτάτοι …
Τόσο μας φτάνει;
…τόσο… δεν μας πρέπει!
Το πουθενά μας,παίρνει σάρκα …
καληνύχτα... τα λέμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-04-2014