δεν κρύβεται η αλήθεια των ματιών

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ρέουν ποτάμια μαγικά
εξακοντίζονται ιαχές
συσπάται προς τα πάνω το ασαφές
μορφασμός στο στόμα εποφθαλμιά

πως θέλω να ξέρω να βαράω
ανασηκώνομαι κομψός
να γίνω το έναυσμα κι ο αυτουργός
και για το τέλος κάτι να φυλάω

στην αρχή μικρό κι ύστερα μεγάλο
μα πάντα πρόωρα επιμυκημένο
ξυπόλυτο κι ετοιμόλογο,σφιγμένο
ν'ανεβαίνει εντατικό και με σάλο

πολύτροπος ο κόπος μου
σαν επιδόρπιο ο αυτοεγκλεισμός
στο ξεχείλισμα βγαίνω πια βουβός
πολύλογος ο τρόπος μου

δεν κρύβεται η αλήθεια των ματιών
έδρεψα τους πιο ώριμους καρπούς
κι απόλαυσα τους πιο εφαρμοστούς
εκεί στην άκρη των χειλιών

έφτασα στα ίχνη μιάς περίεργης βροχής
βρέχει κρυφά η γοητεία του φανερού
συγκινημένο πια το μούσκεμα και του στεγνού
με ηρεμεί η παλίρροια εξαρχής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2014