Το νανούρισμα του Ορέστη

Δημιουργός: Δήμητρα

Πριν δυο χρόνια τέτοια μέρα γεννήθηκε το μικρότερο απο τα αστεράκια μου, ο Ορεστάκης μου.Το θηρίο μου!!!Είναι όμως τόσο μεγάλη η αγάπη και η χαρά που δίνεις και παίρνεις, που όλα τα δύσκολα ξεχνιούνται,τόσο απλά με ένα φιλί ή με ένα βαρυσήμαντο 'π'απαπώ'!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιμήσου άστρο τ’ ουρανού
κοιμήσου χρυσαστέρι
στα ταξιδέματα του νου
θα σου κρατώ το χέρι.


Και μ’ ολοκέντητα φτερά
αγγελοκαμωμένα
ονείρου φως σε καρτερά
σε μέρη μαγεμένα.


Να σε τυλίξει η χαρά
γάλα να πιεις και μέλι
να ζήσεις όσα λαχταράς
κι όσα η ψυχή σου θέλει.


Φεγγάρι μου και ροδαυγή
να τον γλυκαρμενίσεις
μα ήλιος μόλις κρυφοβγεί
πίσω να τον γυρίσεις.


Γιατί δεν ειν’ πιο τρυφερή
σ’ όλο τον κόσμο άλλη
κι όσοι την έχουν τυχεροί
της μάνας την αγκάλη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2014