Στα ματωμένα χώματα

Δημιουργός: ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ, Μαριάννα Ράπτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βροχούλα που πέφτεις
στη γη που πατώ,
γίνε της φίλη
κι ας μην είμαι από 'δω.

Το χώμα που μ' έπλασε,
ξανά με προσμένει,
δίχως κλάμα συρτό
μα με καρδιά πονεμένη.

Σε περπάτησα μόνος
και με πολλούς αντάμα.
Δικό μου δε γίνηκες,
ούτε δικό τους πράμα.

Πιο λέφτερο είσαι
κι απ' τον αγέρα ακόμα.
Μονάχα που γίνεσαι εύκολα
πικρό, ματωμένο χώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-04-2014