Ο ιεροκήρυκας

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις παρυφές κατοίκησα,
στις παρυφές
και στα υπόγεια του κόσμου ετούτου
σχοινοβάτησα στο κενό – ούτε ένα βλέμμα σου
την ομορφιά σού τραγούδαγα εσύ έκλεινες τ’ αυτιά σου
έπεφτα και σηκωνόμουν στο φως
πουθενά να μ’ αγγίξεις
έσκαβα με τα χέρια μου τις διαπιστώσεις
σκάλιζα με τα μάτια μου τα γιατί
παντού ενεδρεύει το ξεγέλασμα,
φώναζα και γελούσες
έπειτα πήρα ένα σπασμένο κηροπήγιο
έβαλα μέσα την καρδιά μου να την καις
να σου φωτίζει
κι ώσπου να λιώσει σου μιλούσα για θεό
μα διάβολε
είχες κιόλας σφαλίσει το σύρτη που μας χώριζε.
Το πρωί μοίραζες άκοπα
την τέφρα του ονείρου.

Δόξα τω θεώ να λες
μας περισσεύουν οι απελπισμένοι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2014