Φως και δάκρυ

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Φως και δάκρυ[/B]

Ήρθε μι’ αγάπη έναν καιρό
που εγώ διψούσα για νερό
με κοίταξε στα μάτια
ούτε που ήξερα γιατί
η μέρα γίνηκε γιορτή
δρόμοι τα μονοπάτια.

Πετάξαμε σαν τα πουλιά
ήπια νερό, ήπια φιλιά
σε κύματα κρεβάτι
μες στους ανέμους που ξεσπούν
και νύχτα – νύχτα σιωπούν
μέλι έφαγα κι αλάτι.

Αγάπη μου, σε γύρεψα στης σιωπής τα μέρη
σε πήρε η μέρα κι έφυγε μα η νύχτα θα σε φέρει.
Αγάπη μου, το όνειρο τη μοναξιά σταυρώνει
ό,τι βαθιά αγαπήσαμε ποτέ δεν τελειώνει.

Ήρθε μια αγάπη μια φορά
που εγώ διψούσα για χαρά
και μ’ άπλωσε τα χέρια
ούτε κατάλαβα το πώς
έγινε ο πόνος μου σκοπός
κι ένας χορός στ’ αστέρια.

Πετάξαμε σαν αετοί
που ‘χε στη μοίρα τους γραφτεί
να πιούνε φως και δάκρυ
να περπατήσουν στην κλωστή
που ‘χε το όνειρο ραφτεί
κι έχει χρυσή την άκρη.


[B]Ε.Σ.[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2014