Για τον Κ. Καρυωτάκη

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Άνευ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα σημάδι εκεί, στο στέρνο σου, ένα σημάδι
πάντα πονάει όταν λες πως δεν θυμάσαι
ποιο χέρι αβρό στο κέντησε
και την ψυχή σου κέντρισε
και σ' έταξε... παντοτινά η γη του νά 'σαι.

Ένα πουλί σε μάγεψε, κρυμμένο αηδόνι,
μες τα φουγάρα που τα σύννεφα λερώνουν,
κάθε Απρίλης γίνεται
φαρμάκι που δεν πίνεται,
και οι πρώτες παπαρούνες σε ματώνουν.

Σέρνεις τα βήματα και εσένα σέρνει ο άνεμος
μέσα σε δρόμους που δεν έχουν ευωδιές,
πλοία περνούν και παίρνουν τις καρδιές
και στο Βαθύ
τα περιθώρια
στενεύουν.

Σ' είδα ξανά, σε γνώρισα απ' το βάδισμά σου,
οι ώμοι κυρτοί, σαν φορτωμένοι από έγνοιες,
ίσως η κάθε ανάμνηση
κοστίζει φράγκο ενάμισι
και λίγες παραισθήσεις μολυβένιες.

Ένα σημάδι εκεί, στο στέρνο σου, ένα σημάδι,
που δεν ετόλμησες ποτέ σου να το σβήσεις
για να σου λέει πως έμεινες
στον λάκο με τις έχιδνες,
και πως την έδιωξες, πριν να την χαιρετίσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2014