Το Ρεμάλι

Δημιουργός: Γεδεών, Γιάννης Μαυρόγιαννος

Καλημέρα σε όλη την όμορφη παρέα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το Ρεμάλι
Εγώ δεν ένοιωσα ποτέ της μάνας μου το χάδι
Από μικρός επάλευα να βγω απ’ το σκοτάδι.
Ποτέ δεν ένοιωσα στοργή μέσα στην κοινωνία
Τον πόνο πάντα βίωνα κι’ όλη την αδικία.

Από μικρός ζητιάνευα λίγη στοργή κι’ αγάπη
Και όλοι μου προσφέρανε ψέματα και απάτη.
Δεν είχα σπίτι για να μπω κρεβάτι να πλαγιάσω
Δεν είχα οικογένεια – αδέλφια ν’ αγκαλιάσω.

Μικρό παιδί εγώ κανα κρεβάτι τα παγκάκια
Και κάποτε κοιμόμουνα και κάτω στα πλακάκια.
Κανείς δεν θέλησε να δει τον πόνο μου στα μάτια
Τα παιδικά μου όνειρα που γίνονταν κομμάτια.

Εγώ δεν ένοιωσα ποτέ της μάνας μου το χάδι
Από μικρός επάλευα να βγω απ’ το σκοτάδι.
Γι’ αυτό πικραίνομαι πολύ όταν με λεν ρεμάλι
Και ζητιανεύω να βρεθώ σε μια ζεστή αγκάλη.

4-5-2014

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2014