Θα'θελα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα’ θελα να ‘μαι
το σεντόνι των άστρων στο βλέμμα σου
το πρωινό σου τσιγάρο
κι ο πρώτος ο καφές σου, ο βαρύς

Να σου φτιάχνω αγκαλιές νυχθημερόν
να’ χεις σε ώρα ανάγκης
κι όταν περνάει ο παλιατζής
σ’ ένα μπόγο να του δίνουμε τις κακές στιγμές μας

Θα’ θελα να χαράξω ένα γέλιο αιώνιο στο πρόσωπό σου
να χαϊδεύω τις ρυτίδες σου και να σου λέω πόσο όμορφος είσαι,
να σ’ έχω σήμερα και πάντα

Να σου ετοιμάζω το τραπέζι κάθε μέρα με την ίδια χαρά
να μπορώ να πονάω και για’ σένα
(να, ποια η συνταγή της αγάπης)

Θα μπορούσα ακόμα να μετατρέψω τις Δευτέρες σου
σε Κυριακές
κι απ’ τους ξερόβραχους να σου γεννώ λουλούδια
- ένας θεός το ξέρει πόσο αγάπησα τη θάλασσα-
θα’ θελα να σου σκαρώνω φιλιά εκεί που δεν το περιμένεις
να σε γυρεύω ασταμάτητα καμιά φορά
να μην αντέχεις την αγάπη μου
να μου φωνάζεις «άφησέ με»
σαν να λες «έλα ξανά»

Μπορώ με το σφύριγμά μου να σου φέρω τα χελιδόνια της γης
και με ένα φύσημα να αποδιώξω το κρύο,
(πόσο σου μοιάζει η Άνοιξη αλήθεια)
το σώμα μου το’ χτισα σαν ένα σιντριβάνι ευχών μόνο για’ σένα,
Κανένα νόμισμα, κανενός δεν μπορεί να με πάρει μακριά σου

Θα’ θελα όλα αυτά να τα επαναλάμβανες σ’ εμένα,
τι ευτυχία η αμοιβαιότητα χωρίς αποσκοπό,
κι όταν καμιά φορά με πιάνει η τεμπελιά μου
να ανοίγεσαι ως να’ σουνα βιβλίο
και στο ξεφύλλισμα να μου μαθαίνεις τη ζωή

Τα βράδια θα’ θελα να φτιάχναμε μια τέντα με τα χέρια
για να μπορούν να ξενυχτούν μαζί μας η ομορφιά και τα όνειρα
Τα μεσημέρια μου όλα δικά σου θα τα’ θελα

Να λες πως με κέρδισε η υπερβολή
και να σου λέω πως όλοι κερδισμένοι είμαστε
όσο υπάρχει αγάπη.
Λες;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2014