Έπινα νερό θαλασσινό

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω φυλαγμένες δυο φτερούγες
ʼγγελος να γίνω δεν μπορώ
Όνειρο νυχτός με παπαρούνες
Είδα και τολμώ να σας το πω…

Ήμουν λέει πάνω σε καράβι
Κι είχαμε σαλπάρει για καλά
Έπεφτε το σούρουπο το βράδυ
Κι έβγαινε η πούλια μοναχιά…

Ήμουν λέει τάχα στ' όνειρο μου
ʼκαρδος αλήτης πειρατής
Είχα το στιλέτο φυλαχτό μου
Κι άρπαζα τα δώρα της ζωής…

Είχα στα αμπάρια μου χρυσάφι
Βάλσαμο πορφύρα και κρασί
Ζούσα σε σπηλιές μες το σκοτάδι
Κι έκλεβα του κόσμου τη ψυχή…

Είχα μία σκλάβα για το μπάνιο
Τέσσερις γυναίκες συντροφιά
Ένα ναι ευνούχο παπαγάλο
Κι είκοσι ξαπλώστρες στη σκιά…

Όργωνα της θάλασσας τα πλάτη
Κι έπινα νερό θαλασσινό
Μέσα σε φουρτούνες και αλάτι
Μ' έφτυνε το κύμα ζωντανό….

Ήμουνα ο φόβος των εμπόρων
Έβγαλα μια φήμη ξακουστή
Όλων τον μικρών λιμοκοντόρων
Ήμουνα το τέλος κι αρχή…

Ξύπνησα στις τρις μες το σαλόνι
Κι έπαιζε η οθόνη μοναχή
Όσο πάει η τρέλα μεγαλώνει
Μάλλον δεν υπάρχει επιστροφή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2006