φυγή

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καίω τα μεγάλα αγκάθια
μες στην απτόητη ερημιά
σκουριάζει κι αφήνει κατακάθια
το πριόνι που μούχει κόψει τα φτερά

κάτι σα δάχτυλα φωτιάς
πηδάνε νωπά και μ'ανιχνεύουν
κύκλους διαγράφουν ατέλειωτους δροσιάς
τη σάρκα μου χαϊδεύουν

κι ανεμίζομαι σ'ακρογιάλι αγαπημένο
μαζί με το τραγούδι των θαλασσινών
ακούω το ψιθύρισμα στα χείλη ζεσταμένο
κι ανεβαίνω πιο ψηλά στον κύκλο των αστερισμών

κοιτάω που ξημερώνει ξύπνησε ο στεναγμός
μάταιη λοιπόν τούτη η αγωνία
και το λαχάνιασμα ρόγχος είναι μαλακός
που με ακολουθεί στο δρόμο με μανία

εγκαταλείπω πια της γή της Σαλαμίνας
το χώμα που μυρίζει λεμονανθό και αίμα
τον πόνο της βαθιά μπηγμένης σφήνας
άλλο δεν αντέχω ούτε τ'ολόγλυκο της ρέμα

πως τώρα αυτή την ορισμένη ώρα είναι η ώρα;
ζωή έχω δική μου και πρέπει να τη ζήσω
κι αν νιώθω πια μισός δεν πήρα ακόμα φόρα
ξέχασα δεν ξέρω ,μήπως κουράστηκα να ξεκινήσω;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2014