Στη μνημη του Γιοχαν Σεμπαστιαν Μπαχ Δημιουργός: Μπαντινι, περιμένοντας τον GOD-o https://www.youtube.com/watch?v=IVJD3dL4diY Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Την έριξα στο κρεβάτι κι άρχισα να της σφίγγω το στήθος με την τεράστια δεξιά μου παλάμη, τράβηξα τη μπλούζα από αριστερά και τη δάγκωσα με δύναμη κάτω απ' το λαιμό κι άρχισε να στάζει αίμα στο στήθος της, τα δόντια μου θα πρέπει να χαν μπηχτεί στο δέρμα της κι εκείνη άρχιζε να ουρλιάζει, φώναζε πραγματικά δυνατά, έβγαζε άναρθρες κραυγές αλλά αυτό έκανε το παιχνίδι πιο άγριο κι είχαμε για μπακράουντ την toccata του Μπαχ, και τότε άρχισε να με σπρώχνει βάζοντας τα κλάματα, λίγο λίγο η κουρασμένη φωνή της έσπαγε σε λυγμούς ''Μπαντίνι είσαι τέρας'', ''φύγε από πάνω μου παλιομαλάκα'' κι άλλα τέτοια, το μουνί της είχε υγρανθεί, έχωσα μέσα το αριστερό μου χέρι, ήταν τόσο όμορφα και φιλικά εκεί μέσα, οι φωνές δυνάμωναν ξανα'' είσαι ένας γαμημένος μαλάκας''.Κι εκεί που πήγα να κατεβάσω το παντελόνι έχοντας την ψευδαίσθηση πως είναι όλα έτοιμα, άρπαξε απ το κωμοδίνο ένα ασημένιο κύπελλο που χα κερδίσει σε ένα διαγωνισμό ποίησης και μου το κατέβασε στο κεφάλι.Μετά απ' αυτό έμεινα να την κοιτάω, δεν ένιωθα πόνο, όμως θα πρέπει να χα κακή όψη γιατί εκείνη με κοιτούσε τρομαγμένη, έβαλα το χέρι μου στο μέτωπο, σε λίγο ένιωθα τη ροή του αίματος στο κεφάλι,''γαμημένη πουτάνα, θα πεθάνεις'' φώναξα, κι εκείνη πετάχτηκε τρομαγμένη στο δίπλα δωμάτιο, την στρίμωξα ξανα και εκείνη κράτησε με δύναμη την τσάντα της κι άρχισε να με χτυπά ξανά ανεβοκατεβάζοντάς την ρυθμικά στο κεφάλι μου, που είχε γίνει πηγή φρέσκου αίματος μετά από τόσα χτυπήματα.Ένας Θεός ξέρει τι στο διάολο είχε στην τσάντα της η καριόλα.. έτρεξα για το μπάνιο και τώρα με κυνηγούσε αυτή, άνοιξα τη βρύση κι έχωσα από κάτω το κεφάλι μου, σηκώθηκα, κοίταξα στον καθρέφτη κι είχα πράγματι κακή όψη, βγήκα έξω κι εκείνη καθόταν στο διάδρομο κι έκλαιγε.Μα τώρα δεν έκλαιγε από τρόμο, φαινόταν αληθινά λυπημένη.Τη σήκωσα, άνοιξα την πόρτα''κυρία μου μπορείτε να πηγαίνετε'' είπα, ''τελειώσαμε''.Έφυγε με τα χέρια στο πρόσωπο και με αργά βήματα σαν κάποιος να την είχε βιάσει.Το αίμα συνέχισε να ρέει στο κεφάλι μου κι μάλλον έπεσα λιπόθυμος. Στιγμιαία ξύπνησα νιώθοντας φριχτή ζάλη.Ήταν κάπου στις 6 το πρωί κι έπαιζε ακόμη η toccata του Μπαχ. Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2014 |