Πεταλουδα Δημιουργός: stefania (stefh), stefania X Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τα λόγια σου μαχαίρια κοφτερά, βυθίζουν τη καρδιά στα σκοτάδια της αβύσσου.
Τα μάτια σου, δύο μυστικά αστραφτερά, τη λογική γκρεμίζουν.
Την αντοχή λυγίζουν και απόψε οι στιγμές.
Σε αγαπάω μα χάθηκες στο χτές.
Σε ζητάω, αλλά έγιναν οι σκέψεις μου σκιές. Κεριά που τρεμοσβήνουν είναι τώρα οι χαρές.
Σαν πεταλούδα κρύφτηκες ξανά, στους τέλους τις γραμμές.
Και συνήθισα πια της νύχτας τον αχό.
Να σε κοιτώ και βλέπω μονάχα το είδωλο σου στο καθρέπτη.
Να σου μιλώ και να μοιάζει ξένη η φωνή μου.
Βρέθηκα ξανά στης λύπης το στενό.
Να ρωτώ που ταξιδεύεις, αλλά απάντηση καμιά.
Να σε ρωτάω τι γυρεύεις και να μου λες, τη σιωπη Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-05-2014 |