Μούλα σαν Εσθήρ

Δημιουργός: serana

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συλλογιέται μόνη
τον ουρανό και το φως
κλείνει τα μάτια
κι ανοίγει έναν δρόμο
προς τον μυστικό της πλανήτη

έρωτας καμωμένος από λάσπη
και φτερά
καίγεται όσο βουτάει μέσα της
περιμένοντας
τον κόσμο
να μιλήσει
χρωματιστά
γιατί κάθε λύπη είναι χρώμα
και κάθε ηδονή είναι χρώμα
και κάθε φως φεύγει προς τα μέσα
την διαπερνά ολόκληρη και την σκοτώνει
και την ανθίζει

ποιος φόβος την κρατάει ακόμη ζωντανή
να μυρίζει τον αέρα κυνηγημένη

τον πλανήτη της δε μπορεί κανείς να δει
πως φλέγεται
πως δροσίζει
πως απανωτά συσπάται
βαθιά
πολύ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2014