Αθωότητως νόστος Δημιουργός: patrinela86 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Στο είπα πως κουράστηκα…
Κάποτε κράταγα τον κόσμο μες στην χούφτα μου και έτρεχα,
τώρα σέρνω μια άδεια αγκαλιά, ψάχνω να βρω τι έμεινε
Και βλέπω.
Πόδια γερά , που μάθαν να παλεύουνε,
Βήμα μπροστά σε βήμα να πατάνε
Και νιώθω.
Χέρια σκληρά, που δεν βαρυγκωμάνε,
μαθημένα σε μεγάλα φορτία να μην λυγάνε
Γιατί όμως οι δρόμοι φαντάζουν σκοτεινοί, η πραμάτεια ψεύτικη;
Τι είναι το πνεύμα ασθενές ή απλά η αθωότητα εχάθη;
Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2014 | |