Αυθόρμητη στιγμή

Δημιουργός: Γιαννος Αλαργινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυθόρμητη στιγμή.

Στέκομαι στην άκρη ενός υπέροχου γκρεμού
μέσα στο δείλι ενός ατέλειωτου ουρανού
κάτω η θάλασσα σε μια απέραντη γιορτή
φεγγάρι σ’ ασημένιο δρόμο μόνο περιπατεί.

Ο άνεμος στο φούσκωμα μαλλιά μ’ ανακατεύει
τα μάτια μου η ομορφιά υγρά μου τα παιδεύει
στα χείλη μου η αλμύρα στεγνή έχει καθίσει
τη μοίρα μου , η ώρα , η στιγμή θ ‘αποφασίσει.

Στο βάθος στον ορίζοντα πορφύρα με τα σύννεφα
σαν πίνακα του Λούβρου να στέλνουνε μηνύματα
μια ανάσα βαθιά και μια ζάλη η γλυκιά συντροφιά
ένας πόνος βαθύς σαν τοπίο ψυχής , ζωγραφιά.

Μες τη σκέψη γυρνά από μία γωνιά της κρυμμένη
μια ανάμνηση παλιά και ότι απ' αυτήν απομένει
και ο βράχος ψηλός και ο κόσμος τρελός να γυρίζει
ένα κύμα χτυπά , να , εκεί , χαμηλά και αφρίζει.

Κι αν νοσταλγώ κι αν αφεθώ θα πέσω , μα δεν θα χαθώ
θα ζω εδώ , για πάντα εδώ στο τοπίο αυτό π' αγαπώ
θα 'χω το βράχο συντροφιά τ’ αστέρια όλα αγκαλιά
όλου του κόσμου η ομορφιά , πρώτη φορά η ανεμελιά

έτσι στο γλίστρημα αυτό , δεν προλαβαίνω να σας πω
όμορφα νιώθω και μπορώ έτσι που αρχίζω … να πετώ
μην ψάξει κανείς , δεν θα με βρει , ούτε εδώ ούτε εκεί
μια τέτοια αυθόρμητη στιγμή ποτέ δεν θα ξαναδοθεί
απ’ την αρχή με μιά αφορμή … θα έχω ξαναγεννηθεί..





© Copyright

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-06-2014