In somnio

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 3.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η λίμνη, πιο πέρα και κάπου πιο κει,
σε σπήλαιο χανόταν ανήλιο,
π’ αχνίζανε πάχνες και κρότοι κακοί
κι ούτ’ έβλεπες άλλο τον ήλιο.

Καθώς κολυμπούσες να μπεις και να βγεις,
ζερβά σου ο ωκεανός ανοιγόταν,
τον βάσταγε μόνο μια επίφαση γης,
π’ ασήμαντη τόσο, φαινόταν.

Πολλοί, στα γαλήνια βουτούσαν νερά,
μ’ απέφευγαν μέσα να μπούνε
κι οι ευφάνταστοι λέγαν πως όντα νεκρά,
σε βάθια πικρά κατοικούνε.

Αλίμονο, αλήθεια πώς έχασκε μπρος,
το στόμιο το μαύρο, σαν στόμα,
θαρρείς όλος ο Άδης, τρανός και λαμπρός,
αχόρταστος έγρουζε ακόμα.

Συχνά, στ’ όνειρό μου προχώρησα, μα
δυο μέτρα πιο κάτω, ξυπνούσα,
σ’ ιδρώτα λουσμένος μέχρι τα λαιμά
κι αν πέθανα ή όχι, ρωτούσα.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2014