Μικροί Παράδεισοι

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μικροί Παράδεισοι



Απ’ του καημού κι απ’ της βροχής την αγκαλιά
Μικροί παράδεισοι κατρακυλούν στο χώμα
Στη λάσπη ανδρώνονται οι θεοί από παλιά
Με μια ψυχή που τη φυσούν στόμα με στόμα


Μιλά, γελά, φιλά, δαγκώνει
Πεινά, διψά, πονά, κρυώνει


Στα σταυροδρόμια κομποδέθηκε νωρίς
Της αρετής και της κακίας ο παραβάτης
Χίλιες ρωγμές να φέρει αντί υπογραφής
Ο θηρευτής που ‘χει η ζωή για θήραμά της


Σε κυνηγά για να την πιάσεις
Γη τ’ ουρανού και της θαλάσσης


Κάπως ταιριάξαν με τις λέξεις οι φωτιές
Άγουρα κάρβουνα, στίχοι θερμοκηπίου
Του ποιητή οι ανθρωπόμορφες στροφές
Κρύβονται χρόνια επιμελώς εντός σαρκίου


Ακροβασίες επί χάρτου
Του οίνου σώμα κι αίμα του άρτου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2014