8/6/14

Δημιουργός: lenadrs, Έλενα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο θάνατο βρίσκω φτερά
Κοντά σου να πετάξω
Τον ίδιο μου τον εαυτό
θέλησα να ξεγράψω

σε πρόδωσα και πλήρωσα
ζωή από την ζωή μου
και στην παγίδα έπεσα
πλήγωσα την ψυχή μου

τώρα το ξέρω πως ποτέ
ξανά δεν θα αγαπήσω
έφυγες μίλια μακριά
και με σκιές απόγνωσης με άφησες να ζήσω

την μέρα εκείνη που ξανά
δίπλα σου θα με φέρει
την κυνηγάω χρόνια πολλά
και ντύνομαι θλιμμένη

το ξέρω κρύα η αγκαλιά
τα χέρια παγωμένα
μα η ψυχή σου ζωντανή
ζει μέσα από μένα

με άφησες και ζήτησες
εγώ να συνεχίσω
μα μου τελειώνει η αναπνοή
θα έρθω πριν λυγίσω

τα μάτια κλείνουν έτσι απλά
παγώνει η στιγμή σου
μα η κατάρα σε κοιτά
σου κλέβει τη ζωή σου

κατάρα ή ανάμνηση;
Σε πνίγει ή σ’ ανασταίνει;
Όσα λάθη κι αν έκανα
μαζί σου είμαι δεμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-06-2014