Ανασφάλειας αναχώρηση

Δημιουργός: patrinela86

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στρίμωξες σε μια χειραποσκευή
όλες σου τις αγωνίες
ρούχα μοδάτα, φτηνά καλλυντικά
τα faux κολιέ και τα ψηλοτάκουνα
και γύρισες να με ρωτήσεις για πολλοστή φορά
με νάζι ‘είμαι όμορφη; ‘

Διστάζω,
πιάνομαι από την άκρη του eyeliner που κάπως εξέχει
θέλω να σου πω πως σ’ αγαπάω όπως είσαι
και πως οι μπογιές θαμπώνουν την νιότη σου
πως το χαμόγελο σου αρκεί να φωτίσει τον κόσμο…
πώς να κρίνω το ίδιο το είδωλο μου;

Φοβάμαι,
πως κάπου έσφαλα, που σε άφησα μόνη
σε ένα κόσμο επιφανειακό σαν καθρέφτη
και πως δεν ήμουνα εκεί να διώξω τις σκιές
που το βράδυ σε γερνάνε πριν την ώρα σου…
γιατί να βιαστείς τόσο να γίνεις γυναίκα;

‘Ακου το λοιπόν ‘Ναι, είσαι όμορφη’,
μα μάθε και να το πιστεύεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2014