Διαβολίζοντας τη σκέψη

Δημιουργός: βαρκαρολας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυμνός μές στη γυάλινη σπηλιά
μικρά εξωγήινα διαβόλια,
σφιχτααγκαλιάζουν νεκροζώντανες μύγες
απέξω...
Φυσαλίδες κοιτώ στην ανάσα μου,
μην είμαι στο βυθό;
μα που είναι το χρυσόψαρο;
η τροφή εκεί, πολύχρωμη,
βιταμίνες λέει
κοντή μνήμη λέω.
Μα, να,εκεί στην άκρη,βαριανασαίνει και άλλη μύγα
θα ξέφυγε απ' την αγκαλιά τους
πορεύοντας με ανυπότακτη ορμή,
μπράβο της, σκέπτομαι ακίνητος
και παραδόξως ακόμα ανίκητος,
ίσα μές στ' αυτί μου,
τι λές;σταμάτα να ρουφάς,δεν ακούω
όχι,δεν έρχομαι μαζί σου
η γή μου είν' η κόλασή μου
ο άδειος τοίχος που ακόμα
δεν ζεστάθηκε με κάποιες φωτογραφίες
επιλεγμένες μία πρός μία,
μουχλιάζουν ακόμα,
γωνία σπιτιού μη αερισμένο,
το χέρι ριζωμένο στο κάγκελο
με τα δάχτυλα μελανιασμένα
και το μάτι σε εστίαση
μισό κάγκελο
μισό ορίζοντα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2014