Μιας αιωνιότητας σιγή

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλοι αυτοί,
που περιφέρονται στους δρόμους,
τα εργοστάσια,
τα λατομεία,
τα λιμάνια,
τις μεταφορές,
τις πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου,
τα δάση ως ξυλοκόποι,
τις οικοδομές,
την υπηρεσία πυρόσβεσης,
την αποκομιδή σπουπιδιών,
τα στολισμένα νεκροταφεία.

Που δεν έχουν ωραία μάτια,
σχεδόν ποτέ πλούσια μαλλιά
και λάγνο ερωτεύσιμο βλέμμα,
ούτε κορμοστασιά ολυμπιονίκη,
ή εμφάνιση σταρ του Χόλυγουντ.
Με τις πρησμένες κοιλιές,
τα λιωμένα πόδια,
τις άρρωστες καρδιές,
τα σακατεμένα μυαλά,
από την απόγνωση,
την σκληρή δουλειά,
την διαρκή καταπόνηση.

Που η ματιά τους βρίσκεται,
μόνιμα καρφωμένη εμπρός,
σαν σε τούνελ.
Που βαδίζουν,
σαν να τους κυνηγούν,
που αποφεύγουν να σε κοιτάξουν,
διότι δεν αντέχουν να βιώσουν,
ακόμη μια στεγνή απόρριψη.

Που πίνουν ολημερίς
και ως τα ξημερώματα
κι αυτοκαταστρέφονται,
όπως μπορούν καλύτερα,
μήπως με κάποιον τρόπο,
καταφέρουν να ξεχάσουν.

Που κανένα χέρι,
δεν τους άγγιξε τρυφερά,
ούτε χείλη τους είπαν «σ’ αγαπώ»
ή τους φίλησαν γεμάτα πάθος.

Που δεν τους κάλεσε μια εκρηκτική ξανθιά,
ή μελαχροινή, ή κοκκινομάλλα,
μεσάνυχτα,
στο φως των κεριών
και στην θαλπωρή της συμπάθειας,
της αποδοχής, της αναγνώρισης,
να συζητήσουν,
για το μέλλον,
το κοινό μέλλον,
ή έστω κάποιο μέλλον.

Που τρεκλίζουν σαν υπνωτισμένοι,
σε ό,τι κάνουν αντικατοπτρίζεται,
η αναίτια, θρασύτατη απαξίωση,
των υπολοίπων απέναντι τους.
Που νιώθουν οργή,
όμως την απορρίπτουν,
το επόμενο δευτερόλεπτο,
ως επιεικώς αδιέξοδη.

Που υπάρχουν παντού εκεί έξω,
μα για εμάς,
τους έξυπνους,
τυχερούς,
πονηρούς,
προνοητικούς,
προστατευμένους,
γενικώς ευνοημένους,
είναι σαν να μην υπάρχουν.
Παρόλο που χωρίς αυτούς,
δεν θα ζούσαμε ούτε μια μέρα,
μέσα στα πολυτελή κλιματιζόμενα,
γραφεία μας,
με την καφετιέρα και το ψυγείο,
το πολύ στα δέκα μέτρα απόσταση
και την άνετη εργασιακή καρέκλα,
να μοιάζει περισσότερο,
με το εργονομικό κρεβάτι,
ενός εκατομμυριούχου εμίρη,
αστροναύτη, πρωθυπουργού.

Όλοι αυτοί,
αξίζουν,
την προσοχή μας
και, αν μη τι άλλο,
τουλάχιστον,
ισάξια,
δίκαιη προσέγγιση,
με αυτή που θα χαρίζαμε απλόχερα,
σ’ έναν οποιονδήποτε
φυσιολογικό άνθρωπο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2014