Το πάθος

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΠΑΘΟΣ


Είναι παράξενο πολύ σαν έρχεται το πάθος
μεσ' τη ζωή σου την απλή, να δώσει μέγα βάθος.
Και κει που λες πως αντιδράς και δεν σ' ενδιαφέρει
μπλέκεσαι στα δίχτυα του, δίχως κανείς να ξέρει.

Χάνεις κάθε σου δύναμη, χάνεις κάθε ελπίδα
πως είσαι τάχα δυνατός και θα βρεις την λεπίδα
στα δυο να κόψεις δυνατά, του πάθους το σχοινί
αυτό που σε κρατάει γερά, δίχως να βλέπεις γη.

Το πάθος έχει χρώμα κόκκινο και σαν κρασί μεθάει
και όποιος το πίνει μάταια τη πόρτα κρυφοκοιτάει.
Μοιάζει με κείνο το θεριό , που θες να του ξεφύγεις
να μη σε πιάσει και πνοή στα χέρια του αφήσεις.
Πως να το πνίξεις άραγε, πως να το κρατήσεις
αυτό το πάθος που μ' ορμή ζητάει να το ζήσεις.
Το ύστερα και το μετά, πολύ καλά τα ξέρεις
μα είσαι πια αιχμάλωτος στου πάθους το λημέρι.

Φτιάχνεις τοίχους φυλακής, μακριά να το κρατήσεις
μα σαν χαλί απλώνεται, μπροστά σου να πατήσεις.
Ανίσχυρο είναι το κορμί, ανίσχυρος κι ο νούς σου
και με δυνάμεις χαλαρές, πως να το αντικρούσεις...

Και κει που λες τον έλεγχο, στα χέρια σου πως έχεις
έρχεται πάλι στα κρυφά, να δεις πως δεν αντέχεις
το πάθος σου λυσσομανά, τρυπώνει στο μυαλό σου
και δεν μπορείς να μοιραστείς τον πόνο τον δικό σου.


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2014