Αν δε μερεύουν οι ψυχές

Δημιουργός: anthrakoryxos

Δε θέλω να 'μαι ναυαγός στα ψέμματά μου (Διάφανα Κ.)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][color=black][font=georgia]
Τα λάθη μου όλα γυρνώ κι ανάποδα τα βλέπω
Σωροί με αποτσίγαρα και αλκοόλ χυμένο
Κι όσα του νου μαζεύονται όλα τα επιτρέπω
Κολλάω στο βούρκο αόρατο πετράδι λασπωμένο


Αν δε μερεύουν οι ψυχές πες μου τι να τους φταίει
Να ‘ναι της σκέψης σιδεριές φωτιά που δεν τις καίει
Αν δε μερεύουν οι ψυχές κράτα τες, φίλεψε τες
Τις πιο βαθιές σου μαχαιριές
Κι ύστερα φίλησε τες


Σκιές αρπάζω τις νυχτιές στο πλάι τους βαδίζω
Σκιά κι εγώ αχάραγος στις φυλακές του νου μου
Ματιές σαν με κυκλώνουνε τι κι αν δεν τις ορίζω
Σφιχτό τους δίνω αγκάλιασμα και χρώμα τ’ ουρανού μου


Αν δε μερεύουν οι ψυχές ψηλό ψηλό κατάρτι
Γίνονται και μαρμαρυγές στου πέλαγου το χάρτη
Πέφτουν βυθίζονται λευκές στον πιο σκληρό βυθό τους
Ναυάγια σ' ορφανές στιγμές
Μόνες στο θάνατό τους


[/B][/align]
[/color][/font][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2014