κάποιος,κάπου,κάποτε

Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κάποιος,κάπου,κάποτε

Είχανε ακούσει ότι ο δάσκαλος τους θα σταματούσε τα μαθήματα λόγω προβλημάτων στην υγεία του και ήτανε όλα κακόκεφα.
Όμως όταν άνοιξε η πόρτα, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές και χειροκροτήματα.
Εκείνος μισοκουτσαίνοντας στάθηκε ξανά μπροστά στον πίνακα.
"Παιδιά μου ,καλή χρονιά"!
Ανταπάντησαν όλα μαζί ,σαν ένα χαρούμενο μελίσσι που βολτάρει στις πεδιάδες τρυγώντας τους ανθούς. "καλή χρονιά δάσκαλε !"
Εκείνα τα άδολα μικρά προσωπάκια ήτανε ξανά μαζί του,συντροφιά στη φριχτή μοναξιά,που ειχε σφραγίσει ερμητικά την ψυχή του,μετα τον απροσδόκητο θάνατο της καλής του.Αλλωστε τα μαθήματα που παρέδιδε εντελώς δωρεάν,ήτανε αφιερωμένα στη μνήμη της.

Ενα δάκρυ κύλισε απο την συγκινητική ανταπόκριση των μικρών του μαθητών.
Ενοιωσε ξανά την γνώριμη δύναμη να κυλά μέσα του και να κατακλύζει τα σωθικά του.
Τον γνώρισαν για τα καλά τον λωλό δάσκαλο τους.,καθώς πριν ένα χρόνο παίζοντας μαζί τους μπάλα στην αυλή του Σχολείου, μπερδεύτηκε ο φουκαράς στα κορδόνια του και έπεσε φαρδύς πλατύς πάνω στο σαγρέ χαλικοτσιμέντο.
Μικρά χαλίκια είχανε χωθεί βαθειά στα μούτρα και στα γόνατα του και η αη βασιλιάτικη του μύτη είχε γίνει μια άμορφη μελιτζανιά μάζα.

Όμως παρα του ότι τον είχαν πάρει τα ζουμιά,δεν τα παράτησε στους άλλους δασκάλους, αλλά κάθισε μαζί τους υπομονετικά ,μέχρι να τελειώσει η ώρα τους και να τα παραλάβουνε οι γονείς.
Αφου παρελήφθη και το τελευταίο παιδί ,κατευθύνθηκε σ ένα κοντινό φαρμακείο για μια πρόχειρη επίδεση και ακολούθως στο Νοσοκομείο για τα ράμματα στη "γούνα" του.
Οι μικροί μαθητές άρχισαν ξανά να πλάθουνε όνειρα πάνω στο χαρτί και εκείνος να παρακολουθεί απο κοντά τα έργα τους τρισευτυχισμένος.
Ήξεραν τον δάσκαλο τους ότι ακόμα και σε δύσκολες στιγμές δεν θα τα παρατούσε, όπως ήτανε βέβαιος και εκείνος ,ότι και εκείνα δεν θα τον παρατούσαν

*Αφιερωμένο στους μικρούς μου μαθητές της Σκιτσογραφίας στην Ηλιούπολη

Μαράκος
πρό σπονδυλοδεσίας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2014