αγαπημένη μου καριόλα

Δημιουργός: Μπαντινι, περιμένοντας τον GOD-o

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

προπαντός αν θέλετε να με σκοτώσετε μια και καλή,
σταματήστε το ράδιο με την κλασική.

πετάγομαι απ το κρεβάτι,
είναι 6 το πρωί,
βάζω κάτι του Σοπέν,
η Σοφία φωνάζει,
''Μπαντίνι τρελάθηκες(;),
κλείσε αυτό το πράμα ρε μαλάκα, κοιμάμαι.''
Αγαπημένη μου καριόλα,
δε με καταλαβαίνεις,
καθόλου,
καθόλου,
καθόλου,
αν ήξερες πως καίγομαι και σπάω,
ίσως να έδειχνες περισσότερη κατανόηση.
αν ένιωθες τις παρορμήσεις μου για την τρέλα ή το θάνατο,
ίσως να 'σουν πιο καλή μαζί μου,
ή τουλάχιστον να μην μου 'σπαγες τα αρχίδια.
ο κόσμος μου πάλλεται στο σκοινί ενός που κρεμάστηκε,
και χορεύει Σοπέν με δάκρυα στα μάτια,
έπειτα η μουσική σταματά,
επανέρχομαι στην πραγματικότητα,
κλείνω το μάτι στο Μπουκόβσκι,
και τσουγκρίζουμε τις μπύρες μας.
''τι θα κάνουμε σήμερα γερο-Χανκ...;''
γελάει και κατεβάζει το τελευταίο ποτήρι...

ο ήλιος ανατέλλει κουρασμένος πίσω απ το κιτρινισμένο μας παράθυρο,
κλείνω το παντζούρι και χώνομαι στα σκεπάσματα,
νιώθω το σφυγμό του κόσμου να κυλάει στο αίμα μου,
κι αηδιασμένος καταστρέφομαι μέσα του,
σαν ένα κερί που έχει φουντώσει και θα καεί γρήγορα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2014