η ώρα που μου έταξε η μοίρα ήρτε

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η ώρα που μου έταξε η μοίρα
πιο ώριμη και δυνατή
σαν των αιώνων το κρασί
με μύριους γύρους και τρεχάλα
σαν της νεροποντής τη ψιντροστάλα
θάρτει κι εδώ τριγύρα

βοή απάνω μου αγκομαχάει και τρίζει
παντού κι ολούθε σαν αξίνα
σκοντάβει,σκάβει του ήλιου μιά αχτίνα
κι ανάμεσα στο αίμα που σαλεύει
με τα σκοτάδια μου παλεύει
το αψύ της παγιδεύει και με πλημμυρίζει

ήρτε, γελάει ασύγκριτη κι εκείνη
ήρτε,μηδέ σαν όνειρο,μηδέ σα νειρεμένη πλάνη
καθε καινούργια γή νέα ψυχή της βάνει
να τρέξω βούλομαι απ'το σπίτι
να τηνε σπαταλέψω σ'όλο τον πλανήτη
πριν χίμαιρα και φάντασμα μου γίνει

μα στον ίδιο τόπο μένω πάντοτε ορθός
μονάχα με λαχτάρα κι άγγιγμα σα σε χορό
θε να την ακουμπήσω και να απλωθώ
κι αν μυριστώ το αίμα δεν θάναι της σφαγής μου
κι αν ακουστεί κραυγη δεν θάναι της φωνής μου
σε γαλήνη ή τρικυμία θάμαι ανήσυχος και ντροπαλός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2014