κυλιέμαι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κυλιέμαι σε στρώμα λευκό κυλιέμαι
γελιέμαι που προσφέρομαι κρυφά μα ξεγελιέμαι
με φωνάζει εξομολόγο το σκοτάδι
τι να μου πεί ανήμπορο κάθε σημάδι
καταφυγή έξω με οδηγεί
η γαλήνη αδιέξοδη πολύ με θορυβεί
έξω, της θάλασσας με μαστιγώνει ο αχός
μαύρα φοράω γυαλιά μη δώ του φεγγαριού το φώς
πως να σ'εντοπίσω συνωμοτώ όσο μπορώ
και βαδίζω χαμηλόφωνα ώσπου να σε βρώ

πρόθυμα σκαλώνω κάθε τόσο
απο το δυσδιάκριτο ψάχνω να γλυτώσω
μα δεν επιταχύνω το νωθρό μου βήμα
και μεγαλώνω ακούγοντας το κύμα
απο το θαύμα ζητάω το μερτικό μου
ίσως και ξαναχτίσω τον εαυτό μου
μπορώ στο λογισμό μου τη νιότη να χαρίσω
για σέ,για μέ αθάνατη να την αφήσω
μπορώ και τις σκιές του πόνου να θερίσω
του πόθου μου το τάμα με σένα πια να ζήσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2014