Ο καβγάς ( Η αβάσταχτη ιλαρότητα ενός δράματο

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Καλημέρα, με καλή διάθεση και πρόθεση, προπαντός!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεμόπαιξε το χείλι σου και γκρέμισε τις λέξεις,
πριν σ' ένα γέλιο δυνατό να ξεχυθεί η φωνή
και εγώ, που όλο σε παίδευα, περίμενα να παίξεις
τον πιο μοιραίο ρόλο σου... μονόπρακτο η στιγμή..!

Την ώρα που άναβε ο καβγάς και κόχλαζε το αίμα,
γινόταν ο θυμός θεριό που τρώει τη λογική,
εσύ, με ένα γέλιο σου, το πονηρό σου βλέμμα,
στα τάρταρα μου γκρέμισες αιτία και αφορμή.

Ίσως, αγάπη μου, να έλκονται τα αντίθετα,
κι ας μην σκαμπάζω και πολλά από επιστήμες.
Ίσως αυτή σου η ελαφρότητα
να δίνει στο όνειρο ταυτότητα,
να καθαρίζει απ' το κακό στιγμές και μνήμες...

Απόμεινα να σε κοιτώ για μια στιγμή μονάχα
-φαντάζει γόρδιος δεσμός η κάθε ανατροπή
για 'μας τους πιο "τετράγωνους', προσγειωμένους τάχα-
κι έγινε ψύλλος το θεριό, και μια σταλιά ντροπή.

Είκοσι χρόνια συναπτά στη μάχη της αγάπης,
με γνώρισες και σ' έμαθα στο σκότος και στο φως....
Αγάπη και μαινάδα μου, παθαίνεις για να μάθεις:
εγώ χωρίς το γέλιο σου αισθάνομαι λειψός...!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-07-2014