Μια ανάσα

Δημιουργός: Celestia, Graciella

Καλημέρα σε όλους τους αγαπημένους μου φίλους που μου έλειψαν πολύ!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια ανάσα!

Μέσα σε πέτρινους τοίχους
Κλείνεις την ψυχή σου..
Πίσω από αιχμηρά κάγκελα
Κρύβεις τη ματιά σου..
Με τα δυο σου πληγωμένα χέρια
Σφίγγεις το λαιμό σου,
Η ανάσα σου μόλις που ακούγεται…

Ο αέρας βαρύς σε σκεπάζει
σαν να είσαι εγκληματίας
Οι ενοχές σε πνίγουν..
γίνονται ένα με τη συνείδηση σου
Στο μυαλό σου περνάνε εικόνες
πικρές, ποτισμένες με δάκρυα..

Χάνονται όμως στα μονοπάτια
της ατέλειωτης θλίψης …

Ο πρωινός ήλιος σε ανακουφίζει
Εύχεσαι να μπορούσες να τον πιάσεις…
Να ταξιδέψεις χιλιόμετρα
μέσα σε γαλαξίες..
Εκεί που κανείς δεν σε ξέρει…
να χαθείς στο φως μέχρι να σε κάψει
Να μην νιώθεις τίποτα…

Οι αχτίδες όμως δεν θα σε διαπεράσουν
Όσο οι κραυγές και τα διεφθαρμένα λόγια..

Η μοναξιά σε τυλίγει πάλι
Σαν φύλακας άγγελος…
Κουλουριάζεσαι στο σκοτάδι..
Ο χρόνος παγώνει με ένα τρεμόπαιγμα
των κουρασμένων ματιών σου…
Ψιθυρίζεις λέξεις…ονόματα..

Ελπίζεις σε μια ατέλειωτη αγκαλιά..
Μετά ονειρεύεσαι …γλυκά .. αιώνια…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-07-2014