Παίζουν το τραγούδι μας

Δημιουργός: Γιώργος_Π, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτό το τραγούδι έχω συνηθίσει να το ακούω και να σε έχω αγκαλιά.
Σου χάιδευα τα μαλλιά και σε φιλούσα απαλά στο λαιμό.
Τα μάτια σου μελαγχολικά εστίαζαν στο κενό.
Σου άρεσε να σου το σιγοτραγουδάω στο αυτί.
Πάντα μου έλεγες πως τραγουδάω απελπιστικά άσχημα,
αλλά αυτό το τραγούδι πάντα ήθελες να το συνοδεύω.

"Midnight
Not a sound from the pavement
Has the moon lost her memory?"

Αισθανόμουν πως αν δεν ήμουν μπροστά,
τα δάκρυα που κυλούσαν στα μάτια σου αργά,
θα γίνονταν ποτάμι που θα παρέσερνε τη μουσική.

"Memory
All alone in the moonlight
I can smile at the old days"

Θέλω να σου φωνάξω «Παίζουν το τραγούδι μας, ακούς;»,
αλλά είσαι πολύ μακριά για να κυλήσει ένα δάκρυ σου στο χέρι μου.

"When the dawn comes
Tonight will be a memory too
And a new day will begin"

Παίζουν το τραγούδι μας και ανατριχιάζω.
Στο σιγοτραγουδάω και τα δάκρυα σου κυλούν από τα μάτια μου.

ʼκου!
"I remember the time I knew what happiness was
Let the memory live again
.
.
.
Touch me
It's so easy to leave me
All alone with the memory
Of my days in the sun
If you touch me
You'll understand what happiness is..."
Ακούς;

Το τραγουδάω. Παίζουν το τραγούδι μας και στο τραγουδάω με την απελπιστικά κακή φωνή μου.
Για εσένα. Από που άραγε να ακούς αυτό το τραγούδι; Παίζουν το τραγούδι μας.
Τρέχω. Σε κοιτώ. Σε αγκαλιάζω. Σε φιλώ.

"A new day has begun"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2006