Το καλό μου το κουστούμι

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Ρεμπετοκαψούρικο, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να το τραγουδήσει ο Πρόδρομος Τσαουσάκης...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Aαχ, ο δικός σου ο νταλγκάς,
που δεν τον κάνω ζάφτι,
μ' έσπρωχνε πάλι σήμερα,
αγάπη μου,
να πα' να βρω τον ράφτη..

Να παραγγείλω κουστουμιά,
σε σκούρο γκρίζο χρώμα,
να τη φορώ στην δρύινη,
την κάσα μου,
σαν θα με τρώει το χώμα..


Μες στου λάκκου το μπουντρούμι, πρέπει να φορώ κουστούμι.
Αν με πάνε με πιτζάμα, θα 'μαι ένα σκέτο δράμα...


Αν δε μου βγαίνουν τα λεφτά,
θα πω να μου στενέψει,
του γάμου το κασμίρινο,
που φάρδυνε,
ένεκα που 'χω ρέψει..

Θέλω να είμαι τζόβενο,
σαν με νεκροφιλήσεις,
για να 'χεις από μένανε,
τις πι' όμορφες,
κι άφθαρτες αναμνήσεις..


Μες στου λάκκου το μπουντρούμι, θα με δεις με το κουστούμι.
Αν φορέσω τη πιτζάμα, θα 'μαι ένα σκέτο δράμα...


Να 'ρχεσαι με τα κόκκινα,
ν' ανάβεις το καντήλι,
μ' ένα κραγιόνι πρόστυχο
αγάπη μου,
στα όμορφά σου χείλη.

Και ας νταλαβερίζεσαι,
με κείνο τον κασίδη !
Εγώ απ' την καψούρα μου,
στη Κόλαση,
θα σου κρατώ στασίδι...


Μες στου λάκκου το μπουντρούμι, θα με δεις με το κουστούμι,
μα στη Κόλαση μαντάμα, θα φορώ καρό πιτζάμα..









(Εναλλακτικά για την τελευταία στροφή των κουπλέ, προς το σεμνότερο:

Και ας νταλαβερίζεσαι
πάλι με τον κουρέα..
Σε λίγα χρόνια αγάπη μου,
στη Κόλαση,
θα 'μαστε οι τρεις παρέα..)




Παρακαλείσθε όπως, στα τυχόν σχόλιά σας, εκφράσετε και την προτίμησήν σας,
μεταξύ των 2 στροφών....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2014