Ο Ναρκαλιευτής

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Βαρύ ζεμπέκικο, προς τιμή και πάλι του συγχωρεμένου Πρόδρομου Τσαουσάκη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλο και πιο συχνά ξεχνάς πονήρω λαϊστέρα,
πάνω στα κομοδίνα μου, είτε στην εταζέρα..
Την μια τα σκουλαρίκια σου, την άλληνε την τρέσα..
Μάνα στην προβοκάτσια, είσαι μωρή μπαμπέσα..


Πίσω σου αφήνεις νάρκες,
μα χαϊρι δεν θα δεις,
γιατί στο στρατό μωρό μου
ήμουν ναρκαλιευτής


Σκέφτεσ' η άλλη σαν θα 'ρθει, μπορεί να τα μπανίσει
κι αν γίνει τούρμπο κι έξαλλη, ίσως με παρατήσει..
Μα έλα που δεν σφάξανε.. Μόλις την πόρτα κλείνεις,
μέσα μου αφυπνίζεται, ο μπάτσος ο Σαϊνης..


Όσες νάρκες και ν' αφήσεις
χαϊράκι δεν θα δεις,
γιατί στο στρατό μωρό μου,
ήμουν ναρκαλιευτής..


Πέφτει φασίνα ζόρικη, σαν φεύγεις λαϊστέρα
κι ούτε μια τρίχα -ξέχνα το- δεν μένει στη μπανιέρα..
Και μιας και την ανέφερα, 'κείνο το σαμπουάν σου,
τρίτη φορά το ξέχασες ! Έλα στα συγκαλά σου !..


Όσες νάρκες και ν' αφήνεις,
χαϊράκι δεν θα δεις,
γιατί στο στρατό μωρό μου,
ήμουν ναρκαλιευτής...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2014