Η μπαλλάντα της μικρής καλογριάς

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μπαλλάντα της μικρής καλογριάς.

Των κοριτσιών παράπονα
ακούει η νύχτα άπονα.
Κι'έγνοια τον Έρωτά παιδεύει,
γη κι'ουρανό τον ταξιδεύει,
τον ταξιδεύει για να'ρθεί..
..η νειότη πριν να μαραθεί...

Σπαθί στο χέρι του κρατά,
κάστρα απάτητα πατά,
μόνος τον Χάρο πολεμάει
και λαβωμένος πάει, πάει,
πάει σε ψυχορέμματα,
άγγελος μέσ'τα αίματα!

Και μιά μικρή καλογριά,
μέσ'τ'όνειρό τον συναντά,
-Καημένε μου, του λέει, στάσου,
να γειάνω'γώ τα τραύματά σου,
τα τραύματά σου Έρωτα..
κι'ας μού'ναι αφανέρωτα!

Παίρνει ανθόνερό τα πλένει,
μαντήλι και τ'απαλοδένει,
αντί νερό να πιεί του δίνει
χείλη, που πυρετός τα ψήνει,
τα ψήνει και τα καρβουνιάζει,
σαν μόνη στο κελλί πλαγιάζει!

Κλαίγοντας λέει,στ'όνειρό της:
-Αχ! πως φοβάμαι μη σε χάσω!
Ξυπνά και κάνει τον σταυρό της,
- Βόηθα με Θέ μου να ξεχάσω!
Τα χείλη του, αχ! να ξεχάσω
και στον παράδεισο ν'αγιάσω![align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-08-2014