Χαρμολύπη

Δημιουργός: Δήμητρα

στοιχειό, γραφτό μου, ριζικό και μοίρα…

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαρμολύπη

Χρόνια σε ψάχνω και εσύ χρόνια φεύγεις
μα ‘γω ξοπίσω απ’ τη σκιά σου τρέχω
ξέρω δεν είναι πως με αποφεύγεις
απλά δεν είναι τυχερό να σ’ έχω…
Όμως τις νύχτες κάτι με πεισμώνει
λέω απόψε είναι η βραδιά μου
κι αν ξημερώνει και ξυπνάω μόνη
είναι γεμάτη πάλι η καρδιά μου…
Πάντα τις νύχτες στα όνειρα μου μπαίνεις
μα δε μπορώ ποτέ να σου μιλήσω
έναν ιστό κατάβαθα μου υφαίνεις
κι ύστερα χάνεσαι πριν σε φιλήσω.
Έρχεσαι όταν κλείνουνε τα μάτια
κι είναι το πέρασμα σου σαν πλημμύρα
μετά μαζεύω πάλι τα κομμάτια
στοιχειό, γραφτό μου, ριζικό και μοίρα…

Μια αντοχή απ’ τις πολλές μου λείπει
και στο κενό της άλλη δε χωράει
φύτρωσε μέσα μου μια χαρμολύπη
και τη χαρά με λύπη πολεμάει…
Φύτρωσε μέσα μου μια χαρμολύπη
ήταν μια ρίζα και τη γιγαντώνω
κι ειν’ η καρδιά μου ήλιος που εκλείπει
το φως μου στο σκοτάδι σου, σκοτώνω…

Θα την νικήσω να το δεις μια μέρα
ένα χαμόγελο θα της χαρίσω
θα την χτυπήσει δυνατά σαν σφαίρα
και τους χειμώνες της θα καταργήσω…
Γιατί έχω μάθει πάντα να παλεύω
και η αγάπη μόνο με ορίζει
κι από τον πόνο μου το πείσμα κλέβω
πίσω στο στόχο μου να με γυρίζει…
Και να το ξέρει απ’ τις δικές μου πλάνες
κανείς δεν πρόκειται να με χωρίσει
κι αν με κρατούν του χρόνου οι δαγκάνες
του ‘χω προνόμιο παραχωρήσει…
Πάντα τις νύχτες στα όνειρα μου μπαίνεις
και εγώ στον τοίχο της σιωπής σου σπάω
μα όσο να ‘ρχεσαι θα επιμένεις
θα επιμένω να σε αγαπάω…
Μια αντοχή απ’ τις πολλές μου ψάχνω
να την ρωτήσω πόσο θα αντέξω
εγώ να σ’ έχω μέσα μου σαν σπλάχνο
και εσύ απλά να με κρατάς απ’ έξω….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-08-2014