Ανατολικά της δόξας

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το : ΄Διαφωνία για τον ήλιο κάποιου Ιούνη'

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανατολικά της δόξας.

Άνεμοι χορευτές σ'αγκαλιές πράσινες,
σε χρυσά μαλλιά και μισοφόρια κοριτσιών..
..άλλοι ματωμένοι από χείλη οργισμένα
και λόγια αποχαιρετισμών.

Από τον κάβο της άγνοιας προβάλλαν οι λέξεις
πλησίστιες ,αρμενίζοντας σειρήνων τραγούδια
κι 'εγώ αδιάκοπα μπάρκαρα:-Στο καλό! στο καλό!
Τον σάκκο της αθωότητας κουβαλώντας,
μ'ένα στα μάτια ελληνικό γαλάζιο,
σε λειμώνες ανθισμένων κερασιών
και παπαρούνων ξεδιάντροπων θάλασσες.
κατ'ανεξήγητες καταιγίδες
που αχολογούσαν στα στήθεια κοριτσιών

Κάθε μέρα κερδίζοντας ένα πόντο γνώσης,
κάθε φορά ένα δάκρυ πίστης καίγοντας,
σε θεών αγνώστων βωμούς,
ικέτης και προσκυνητής ταξείδευα,
στου ήλιου τους άχρονους δρόμους,
μεσ'του καιρού τον βαθύ ανασασμό
και την ανείπωτη ευφροσύνη των αγγέλων..

Έτσι ταξείδευα, τότε,
φεγγαρόλουστες του νου θάλασσες.
Στην ράχη ενός αιγαίου δελφινιού,
μελετώντας τις ιστορίες των κοχυλιών,
μ'ένα κλωνί βασιλικό στ'αυτί
συλλαβίζοντας τις ιστορίες των ανέμων,
τ'αλφαβητάρι του καιρού,
χαμένος της αγάπης μιάς τέτοιας πατρίδας..

Ανάμεσα σε ερείπια αρχαία..
ανάμεσα σε ερείπια νέα..
στα κοίλα μπαρκάροντας πλοία
με τις στρατιές των Ελλήνων,
γιά πλόες ανατολικά της δόξας..

Κι'άλλοτε,κατ'αργέστη τραβώντας,
λουσμένος απ' τις βροχές του ήλιου,
τον χαρωπό άκουγα σκοπό
των αρραβωνιασμάτων της θάλασσας,
το στηθανέμισμα των κοριτσιών της γης μου,
νύχτες μυρωμένες Ανθεστηριώνων,
μέσ'απ'των μενεξέδων τα μισόλογα,
τις φλυαρίες των γιασεμιών,
τα γέληα της ροδιάς
και της αγάπης τις μικρές κραυγές!
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2014