Του σχολειού μου τα παιδιά

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.( Για την 'Σ' )

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Του σχολειού μου τα παιδιά.

Του σχολειού μου τα παιδιά
ποιός αέρας έχει πάρει;
Με πυξίδα την καρδιά
για μακρυά'χουνε σαλπάρει,
για πελάγη μακρυνά
τους φουσκώνει τα πανιά
λησμονιά..

Ήταν Θέ μου σαν εχτές
που η καλή κυρα-Αλεξάντρα
μας μιλούσε για εποχές
μυθικές και είχες χάντρα,
για το μάτι το κακό,
κρεμασμένη στον λαιμό,
Μαργαρώ..

Και λαχτάραγα πολύ
να σου 'πώ πως σ'αγαπούσα.
Να σου πάρω'νά φιλί
τον Θεό παρακαλούσα
και τ'αθάνατο νερό
έλεγα για σέ θα βρώ,
Μαργαρώ!

Του σχολειού μου τα παιδιά
καιρός-μάγος έχει πάρει..
Τα τρελλά μικρά πουλιά,
που πετούσαν στο φεγγάρι,
σ'ένα κήπο μυστικό
έχει κλείσει.. δεν μπορώ
να τα βρώ..

Του σχολειού μου τα παιδιά
ψάχνω στου καιρού τ'αχνάρι.
Μ'ένα κόμπο στην καρδιά
λέω στον ήλιο.. στο φεγγάρι:
-Που θε να τα βρώ ξανά;
Κι'ίσκιου αγέρας μ'απαντά
Πουθενά!..[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2014