Αναμνήσεις νεότητας

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αβάσταχτη πανδαισία των αισθήσεων.
Στην γέρικην ηθική θεία ανάπαυση
αποκεφαλίζοντας στο γόνατο την ειδεχθή απερισκεψία.
Το πανί παίρνει την σκόνη απ'την φωτογραφία.
Τι το'θελα! Λίγο μου μοιάζει ο νέος στα χακί
θα πει πως έζησα μια πόζα συμβατικός.
Η μόνη σύνδεση με το σήμερα είναι η μητέρα
που όπως εκείνη που καθαρίζει το καντήλι του υιού
διαβάζει σε μια γωνιά την προτροπή "θνήσκε υπέρ..."

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος προσανατολισμό.
Λίγο πιο ψηλά, λίγο πιο μακριά, λίγο πιο πέρα.
Κάπου που να'χει λιγότερο φως η ματαιότητα
και λιγότερη οδύνη η ανυπαρξία.
Λερή ανθρωπότητα!
Ανακυκλώνεις θάνατο γιατί φοβάσαι να πεθάνεις.
Κι εγώ φοβάμαι.
Απαθανατίστηκα βλέπεις αγκαλιά με τ'όπλο,
απλά όπως θα τραβούσα την σκανδάλη
κι έπρεπε να περάσουν τόσα ποιήματα
για να κατανοήσω την πονηριά μιας πρόθεσης.
Θνήσκε. Μόνο θνήσκε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-08-2014