Ελένη

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ελένη.

Σ'ένα παραμύθι, μια φορά,
είδα την Αργείτισα Ελένη..
Λούζονταν στου Ευρώτα τα νερά
και στις δίνες είδα, καθαρά,
έπλεαν της Τροίας οι χαμένοι..

-Αχ! Ελένη!
Για την χάρη σου πολλοί χαμένοι!

-Πως τον λεν το κύρη σου θα 'πείς ;
Για να σε ζητήσουμε Ελένη..
Όποιος το φιλί σου θα γευθεί
και νεκρός να'ναί θα αναστηθεί,
ζωντανός αν είναι δεν πεθαίνει!

-Αχ! Ελένη!
Όποιον αγαπάς πιά δεν πεθαίνει!

Είμαι του Τυνδάρεω παιδί,
είμαι'γώ η όμορφη Ελένη.
Στα ξανθά μου τραγουδούν πουλιά
και στην γαλανή μου την ματιά
ναυαγεί όλή η οικουμένη!

-Αχ! Ελένη!
Ομορφιά που στον αιώνα μένει!

Στον σταθμό του τραίνου ήτάνε χτες,
που μιλούσα'γώ με την Ελένη.
Μού'λεγε στο ΚΑΤ μένεί κοντά..
..ήρθε πριν δυό χρόνια;..πριν εφτά;..
ή αιώνες ήτανε φερμένη;

-Αχ! Ελένη!
Παραμύθι ποιό σ'έχεί φερμένη[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2014