Ένα καραβάκι

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα καραβάκι.

Ένα καραβάκι, με λευκά πανιά,
στο μουράγιο μπήκε με την καταχνιά.
-Καραβάκι πέσ'μας που ταξείδευες ;
Μέσα στ'όνειρό σου πες τι γύρευες ;

-Σ'άλλες πολιτείες, άλλους ουρανούς,
τ'όνειρό με πήρε, που δεν βάζει ο νους..
Μα όλά τα ξένα π'άραξα ακρογιάλια
από άνθια άδεια ήσαν ανθογυάλια!

-Ήρθ'από τα χρόνια, το σκεπάζαν χιόνια,
ήρθ'από την καταχνιά.
Είπε να προφτάσει λίγο ν'αποστάσει,
πριν να βρέξει λησμονιά..

-Έλεγα στον ήλιο:- Χαιρετίσματα!
δώσε στην Πατρίδα με τα κύματα.
Μέσ'το μαύρο δάκρυ πικροέλυωνα
κι'έλεγαν τα χρόνια:- Βάστα Έλληνα!

-Κλάμματα με πήραν και χαράματα
είπα να γυρίσω κι'είδα θάματα.
Τον Δυσσέα είδα νά'ναι στο δοιάκι
κι'είχε βάλει ρότα, μού'πε,.. την Ιθάκη!

-Ήρθ'από τα χρόνια, το σκεπάζαν χιόνια,
ήρθ'από την καταχνιά..
Είπε να προφτάσει λίγο ν'αποστάσει,
πριν να βρέξει λησμονιά..

[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2014